Życie motyla

Nasze drogi życia, jak dwa nurty rzeki.

Albo się połączą, albo będą płynąć dalej, oddzielnie na wieki.

I tylko jak słońce - Ty i księżyc – ja,

od ran życia, dwie kaleki.

Będą błądzić w nowe rozterki,

pokonywać nowe barierki spraw codziennych, niezmiennych…. .

I tylko szum wiatru wśród drzew im kiedyś przypomnie, że chcieli kochać,

tak szczerze, tak nieprzytomnie… .

Zatracić się w wiecznej miłości,

żegnając dzień i budząc się w stanie,

rozkosznej nieważkości.

Czy ktoś będzie pamiętał tutaj o ich bytności?

Czy ktoś zapłaczę, gdy przyjdzie ta chwila?

Czy to będzie tylko efekt, krótkiego życia motyla?... .

Motylek2