Życie należy do Ciebie, stwórz swoją historię cz.1

Zaczynając od samego początku, cofając się w czasie o jakieś 3 lata mogę zacząć historię z mojego życia wziętą. Mam na imię Lena i mam 14 lat.

Mając 11 lat moi rodzice się rozwiedli. Moja mama wyjechała do Holandii zostawiając mnie samą z moim tatom. Mieszkaliśmy w dwupokojowym mieszkaniu w Poznaniu, a za to moja mama w wielkim centrum Rotterdamu.

Moje życie nie było szczerze mówiąc kolorowe. Chodziłam do szkoły pływackiej, w której nie byłam zbyt lubiana właściwie przez moją nieśmiałość- bo należę do tych bardzo nieśmiałych. Miałam 3 przyjaciółki, które różniły się ode mnie o 360 stopni. Były wręcz moim przeciwieństwem. Wszyscy je lubili, były śliczne, nie za mądre ale kto się przejmował. Teraz pewnie się dziwicie dlaczego się z nimi przyjaźniłam. Odpowiedź jest prosta. Zawsze marzyłam o byciu kimś lubianym, fajnym, popularnym. Nie byłam takim kimś w klasie albo na ulicy. Byłam taka tylko z nimi. Mówiłam śmieszne rzeczy, śmiałam się, robiłam to czego nie powinnam, po protu byłam sobą.

Wszystko się zmieniało kiedy wracałam do domu. Na osiedlu miałam 3 najlepsze przyjaciółki na świecie- Marysie, Tinę i Natalkę. Znamy się praktycznie od zawsze. Kiedy spotykałam się z nimi po szkole zawsze zadawane mi było pytanie "Jak w szkole?". Nigdy nie wiedziałam co powiedzieć. Odpowiadałam jakieś nieskończone głupoty, które nie były prawdą. Po co? Żeby chociaż w oczach moich przyjaciółek być 'cool'.

Wiele osób w wieku 11 lat potrafiło się zakochać, mieć chłopaka. Ja wciąż tkwiłam na pozycji ostatniej, czyli mieć tak zwanego crusha. Był nim Olek. On także należał to elity fajnych, u których kompletnie szans nie miałam. Każdego wieczoru myślałam jakby to było fajnie go przytulić, albo powiedzieć mamie, że mam chłopaka. A propos mamy. Rozmawiałam z nią każdego wieczoru o godzinie 20:00, spacerując z moim białym maltańczykiem imieniem Flo. Strasznie za nią tęskniłam, a zarazem miałam jej bardzo za złe, że mnie tak zostawiła z ojcem. Nie ukrywam, że nie miałam z nim za dobrych kontaktów. Sprowadzał do domu różne kobiety, tak trochę jakby na siłę próbował kogoś znaleźć by zastąpić mi mamę i jego pustkę w sercu.

Jego pierwszym dość porządnym był związek z Pauliną. Miła, wyższa od niego blondyneczka z jej ośmioletnią córką Angelą, za którą wręcz szalałam. Niestety jak to bywa w miłości, nie wyszło im.

Za to moja mama też uległą pewnemu mężczyźnie w tej Holandii. Wysoki Polak z brązowymi włosami imieniem Łukasz. Do dnia dzisiejszego są razem i do tego nawet po ślubie, ale o tym to później.

W roku 2015, mając 12 lat wyjechałam do Rotterdamu by tam razem z moją mamą rozpocząć nowe życie i zamieszkać w trzypokojowym mieszkaniu w Rotterdamie. I właśnie od tego momentu się wszystko zaczęło i dużo zmieniło!