życie zasłużyło na bezkres

w sumieniu zgasło światło

poddaję się myślom przynoszącym

twój zapach

przekrzywiony pocałunek

pragnę znów usłyszeć twój strach

niedokończoną spowiedź

znalazłam wczoraj taki zegar

który od czasu do czasu zapomina

pójść do pracy

miękkie są słowa

szczególnie gdy pada zakazany deszcz

naiwność to również przepustka

do piekła

wciąż marzę o ciszy

jaka obudziłaby poczucie winy

utracona wiosna nie jest tym

na co czekamy

czego się spodziewamy

otrułam najpiękniejsze chwile

nienawistne spojrzenia bombardują

pustkę w moim ciele

nie udawaj

życie zasłużyło na bezkres

jeszcze jedna sekunda

i możemy wybrać cel tej przechadzki