życiodajna krew

krew zamiast dawać życie

szuka cienia

na dnie wzroku

sumienie ocieka krzykiem tych

którzy szepczą najciszej

czy miłość jest substytutem

na który każdy zasłużył

wierzę w Boga lecz Bóg prawdopodobnie

nie wierzy w człowieka

twoje myśli w mojej głowie

umierają na kolanach

nucą preludium do apokalipsy

stopy podróżnika

zostawiają jeszcze ciepłe ślady

na promenadzie wolności

na poboczu wiodącym bez drogowskazów

do piekła

samotność wciąż zerka

przez dziurkę od klucza

chce oszukać miłość

co grzeje sumienie

pozwól zrozumieć skąd w człowieku

tyle zamiłowania do nienawiści