Żyję a nie muszę

Komentarze (22)

• 
  MartynaM 2 miesiące temu

  ''wychodzę z kolejnego dołka jak kret wiosną'' - ta metafora najbardziej mi się podoba. A wiersz smutny, bardzo smutny. 5
• 
  befana_di_campi 2 miesiące temu

  Nie dałaś, Martyno tej piątki :) Ja ją [piątkę] uzupełniłam :)))
• 
  MartynaM 2 miesiące temu

  befanka, faktycznie nie dałam, chyba z pośpiechu, ale już naprawiłam ten nietakt.
  Dziękuję, że zauważyłaś.
• 
  Nuria 2 miesiące temu

  Martyno, Befano - no to wiwatujmy, na cześć życia :)
  Pozdrawiam.
• 
  MartynaM 2 miesiące temu

  A więc, Nuria: żyjmy tak, jakby jutra miało nie być!
  
  Wiwat życie!
• 
  Trzy Cztery 2 miesiące temu

  Przyszło mi do głowy coś może i nawet ciekawego, ale napiszę o tym jutro, dzisiaj już nie mam jak. Pozdrawiam, Nurio.
• 
  Nuria 2 miesiące temu

  Zawsze miło Ciebie gościć, więc przychodź kiedy zechcesz :)
• 
  piszęwięcjestem 2 miesiące temu

  Lekkie przekłamanie, nie dzisiaj tylko wczoraj;)
  Po drugie całkiem zgrabnie,
  po trzecie jestem za zwłoką od zwłok.
  Wszystkiego najlepszego i pozdrawiam:)
• 
  Nuria 2 miesiące temu

  Hmmm...miało być właśnie tak "za zwłoki", od ewentualnych faktur...i od zwłok, które np. nie miał kto pogrzebać.
  No, no a skąd wiesz, że wczoraj :)...widać znamy się z innego miejsca....zdradzisz tajemnicę?
  Serdeczności:)
• 
  Nuria 2 miesiące temu

  Olśniło mnie....Zbyszek J.......:)
  Spokojnie :)...ma mi się na życie :) i żadnych odsetek od zwłok, tak szybko nie będzie :)
• 
  piszęwięcjestem 2 miesiące temu

  Nuria
  Dla olśnionej:)
• 
  Pan Buczybór 2 miesiące temu

  Oranżada raczej, a tak poza tym całkiem spoko.
• 
  Nuria 2 miesiące temu

  Upsss, dziękuję, zaczęłam rozdawać szczodrą ręką "a".
  Poprawiłam.
• 
  Yaro 2 miesiące temu

  Żyj z całych sił na 5:)Pozdrawiam:)
• 
  Nuria 2 miesiące temu

  Wiesz, Jarku, że trzeba z całych sił, nim się owo życie skończy.
  Pozdrawiam:)
• 
  Yaro 2 miesiące temu

  Nuria wiem i to bardzo dobrze:)Serdeczności:)
• 
  Trzy Cztery 2 miesiące temu

  Wiersz podoba mi się bez pierwszej zwrotki, gdy od razu wchodzi obraz. O tym, ze piszesz go w dniu urodzin, robisz przy tym jakiś bilans, jest w dwóch ost. strofkach, więc sens "wstępu" wydaje się być pod znakiem zapytania. I - co ważne - początek wiersza jest bardziej intrygujący, gdy brzmi: "jest równia niczym golfowisko":
  
  jest równia niczym golfowisko
  wychodzę z kolejnego dołka jak kret wiosną
  by wpaść w kolejny
  
  rozsmarowuję co rano barwy ochronne
  oranż kolorem podnoszącym na duchu
  jak w dzieciństwie oranżada
  
  dziś są moje urodziny
  bilans wyszedł na zero
  
  do zapłaty
  mogły być odsetki za zwłoki
• 
  Trzy Cztery 2 miesiące temu

  Zaraz napiszę, co mnie tu wczoraj zainteresowało i podziałało na wyobraźnię:)
• 
  Trzy Cztery 2 miesiące temu

  Otóż chodzi o barwy ochronne! To naprawdę niezwykły obrazek. Jest pole do gry. Nazwałaś je golfowiskiem. A więc trawiasta, gładka przestrzeń (zielona), i dołki. I kret, który jest... pomarańczowy! Jakie to jest ciekawe!
  Kret (postać, do której porównuje się peelka) chce żyć. Chce chronić swoje życie:
  
  rozsmarowuję co rano barwy ochronne
  oranż kolorem podnoszącym na duchu
  
  ... lecz malując swoje czarne, naturalne i bezpieczne futro na kolor pomarańczowy, staje się jakby piłeczką dla graczy, których ambicja jest "wbić" tę "piłeczkę" do dołka.
  
  Nie będę rozwijać komentarza, ale napisze, że ten obrazek naprawdę mnie poruszył.
  
  Fajny wiersz. A jeszcze fajniejszy byłby bez pierwszej strofki:)
• 
  Nuria 2 miesiące temu

  Masz niesamowitą zdolność interpretacji, a przede wszystkim przekonującą siłę komentarza, za co serdecznie dziękuję :)
  Faktycznie, ta pierwsza strofa jest zbędna, wtedy słowa jakoś tak lepiej się toczą niczym piłeczka na polu golfowym.
  W tekście i tak jest wspomniane o urodzinach.
  
  Jeszcze raz bardzo dziękuję, że zechciałaś do mnie wrócić:)
  
  Serdeczności posyłam:)
• 
  Dekaos Dondi 2 miesiące temu

  Nurio↔Już sam tytuł intrygujący jakby. Niejednoznaczny na pewno. Wyobraziłem sobie kreta wychodzącego z urodzinowego tortu, poprze lepką galaretkę, lecz ile świeczek zdmuchnął, a ilu dodał blasku. Czy bilans na zero? Bo wokół goście. Tylko gdzie to wszystko.
  Chyba dziwne skojarzenie?↔Pozdrawiam:)↔%
  P.S↔Styl Twoich wierszy... hmm... jakby mi nieco znany. Sam nie wiem??
  Pozdrawiam:)↔%
• 
  Nuria 2 miesiące temu

  Ha :)...jeśli styl Tobie "nieco znany" to chyba dobrze, że jestem rozpoznawalna i ....mam swój styl /czy aby na pewno?/
  Serdecznie pozdrawiam Dekaos :)

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania