Żyzne wcielenie twojego rysunku

Zygmunt Jan Prusiński

ŻYZNE WCIELANIE TWOJEGO RYSUNKU

Gabrieli Sieradzkiej

A ta prawda jest inna.

Rzępoli ktoś na akordeonie, to cyganka,

a ja przerysowuję myśli - są one wszędzie.

Szczegóły zostawiam tobie.

Szczyptę pewności zawieszam na jabłonce,

niech rosną owoce twoim imieniem.

Całuję to drzewo.

Uśmiecha się do mnie jak cyganka Lucija,

coś nucę by nie zapomnieć.

Pozdrawiam twoje kształty Gabrielo.

Każdy twój oddech jest ważny -

jesteś różą w tłumie!