Dzień Kobiet

Z okazji dnia kobiet, kiedyś w czasach Polski Ludowej, organizowano uroczyste akademie i spotkania. Każdej pani wręczano tam goździki, były to kwiaty uznawane w PRL za szczyt elegancji. Razem z kwiatami rozdawano i inne upominki.

Podczas transformacji i wyrzucania wszystkiego przypominającego kraj robotników i chłopów, przystąpiono z zapałem do wymazywania z pamięci dnia kobiet i związanych z tym gościńców. Najszybciej żeby tego dokonać potrzebowano ośmieszenia kobiet oczekujących z okazji ich święta na symboliczny kwiatek. W połowie lat dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku wręczano paniom sztuczną różyczkę z przypiętą prezerwatywą i opakowaną w bezbarwną folię. Dołączano również barszcz czerwony instant w słoiczku i rajstopy. Takie traktowanie dnia kobiet u samych pań wywoływało złość i niesmak. Zakłady pracy już zdekomunizowane zaprzestały organizowania dnia kobiet.

Jednak Dzień Kobiet i goździki powrócili podobnie jak z popiołów odradza się feniks. Ponownie panowie, szczególnie tego dnia, przypominają sobie jak ważna w ich życiu jest płeć piękna. Najważniejsze w tym dniu jest to, że same panie robią bardzo wiele żeby ósmy marzec był prawdziwym świętem. Podczas obchodów są organizowane imprezy kulturalne, na których udziela się fachowych porad kosmetycznych i wykonuje się profilaktyczne badania aparaturą medyczną.

Prawdopodobnie dla tego nie mogło zabraknąć elektrokardiogramu, jednak jak to z aparaturą bywa zdarza się, że elektronika zawodzi. Kiedy następuje to przy końcu imprezy można jeszcze na to machnąć ręką i przejść do innych równie ciekawych atrakcji. Jednak stało się to na samym początku i organizatorki pilnie potrzebowały zastępstwa.

Aktywną członkinią Ligi Kobiet jest moja ciocia Lucyna i to ona zadzwoniła wczesnym wieczorem w dniu odbywających się w tym momencie obchodów dnia kobiet.

- Tymek potrzebujemy pilnie elektrokardiogramu na naszej imprezie w teatrze, czy możesz pomóc.

Jeżeli ktoś w tym czasie mógł służyć pomocą to byłem ja, specjalista od serwisowania i naprawy urządzeń EKG.

- Ciociu mam w warsztacie naprawiony elektrokardiograf, podobnie jak elektrokardiogram aparat służy do rozpoznania chorób mięśnia sercowego. Badanie jest nieinwazyjne, niebolesne, wyniki są od razu po wykonaniu badania – odpowiedziałem.

- Czy możesz teraz przywieźć?

Innym ludziom można odmówić, lecz mojej cioci nikt w całej rodzinie nie śmiał, więc odpowiedziałem.

- Maksymalnie za dwadzieścia minut będę. Czy cioci to odpowiada?

- Czekam –powiedziała i rozłączyła się.

Byłem szybki i uwinąłem się w osiemnaście minut, sprzęt ustawiłem w włączyłem. Badanie przeprowadzane było, jako jedyne w pomieszczeniu zapewniającym intymność. Dlatego musiałem wyjść i czekać w holu teatru, po chwili zjawiła się pani, która miała obsługiwać dostarczone przeze mnie urządzanie.

- Aparat, który pan przywiózł nie działa.

Miałem mieszane uczucia z jednej strony cieszyłem się, że klient nie otrzymał z naprawy niesprawnego sprzętu, a z drugiej nie mogłem uwierzyć w swoją niekompetencję.

- Niemożliwe – odpowiedziałem.

- Czy nie stanowi problemu żebym go w tej chwili sprawdził? – spytałem.

Mogłem dokonać inspekcji w pomieszczeniu przeznaczonym do EKG. Sytuacja była niekomfortowa dla pani leżącej, w tym momencie na leżance i czekającej na badanie. Jednak pani nie miała nic przeciwko, by młody mężczyzna oglądał ją w negliżu.

Zawsze myślałem, że kobieta po pięćdziesiątce to obraz nędzy i rozpaczy. Jednak w tym przypadku całkowicie się myliłem. Pani na twarzy miała niewielkie zmarszczki, lecz ciało jej było idealne. Koronkowa bielizna jeszcze bardziej czyniła ją powabną.

Kurna, myślałem sobie, patrząc na leżąca kobietę w wieku mojej matki, jej mąż to prawdziwy farciarz. Na pewno niejeden przystojny facet, ogląda się za nią na ulicy i z pewnością dużo młodych dziewczyny zazdrości jej figury.

Przeprowadziłem automatyczny test maszyny i wypadł prawidłowo, żadnych usterek nie wykryłem, podłączenia podobnie były wykonane bez zastrzeżeń. Dlatego zastanawiające było, dla czego aparatura rejestruje takie złe pomiary. Ktoś na granicy życia i śmierci ma lepsze wyniki niż badana kobieta. Jedynym wytłumaczeniem był zanik jej funkcji życiowych i wpadłem na pewien pomysł.

- Ślicznie pani wygląda leżąc tak na tej kanapie, aż przyjemnie popatrzeć. Gdyby nie ta obrączka na pani palcu z pewnością złożyłbym niemoralną propozycję, a tak mogę tylko popatrzeć.

Nagle po moich słowach urządzenie oszalało, parametry przekroczyły wszelkie normy. Zacząłem nawet obawiać się, że kobieta dostanie zawału, a ona w tym momencie odpowiedziała.

- Miło jest słyszeć takie słowa od młodego przystojnego mężczyzny, mąż mi takich pięknych słów nie mówi.

Zastanawiałem się, kiedy mąż tej pani dostrzeże ją i czy wystarczy mu czasu żeby powiedzieć, jaka ona jest piękna.

Takie i podobne myśli kołatały mi się po głowie jak pakowałem urządzenie do walizki po zakończeniu badań. Wtedy podeszła do mnie ciocia i powiedziała.

- Tymek zostaniesz na części artystycznej?

- Kto ma wystąpić?

- Nasze koleżanki będą tańczyć kankana, tak jak na prapremierze.

- A czym to się różni?

- Dopiero później zaczęły zakładać majteczki – odpowiedziała ciocia z figlarnym uśmiechem.

Facetowi pewnych rzeczy nie trzeba powtarzać wystarczy słowo, a zainteresowany sam dopilnuje reszty.

Występ wypadł znakomicie, oglądałem go z pierwszego rzędu. W środku tańczyła pani, przy której asystowałem podczas badania, a po bokach kilka dużo młodszych. Jednak ona wcale nie odbiegała od czołówki atrakcyjności widoku, wręcz przeciwnie znacznie bardziej go uświetniła.

A z gościa kobiety to zwykły palant.