Pokaż mi swój świat cz.4( S :* )

Widziałam Go znów, jego oczy pełne radości, jego przesłodki uśmiech. Szedł z koleżanką, gdy spojrzał na mnie i mówiąc cześć nogi mi się ugieły, miałam ochotę podejść i go przytulić z całych sił. Po chwili mojej ciszy uśmiechnął się bardziej, wtedy odpowiedziałam cześć. Jego każde spojrzenie, jego każde słowo i jego każdy ruch sprawiają we mnie dziwne uczucie. Sprawiają takie uczucie którego nie da się wytłumaczyć. Zawładnąłeś moim życiem w dwie minuty i nie chce z niego wyjść. Pokaż mi swój świat chodź na kilka godzin, daj mi siebie poznać chodź na moment, zostaw w moim życiu ślad po sobie. Widzę w Twoich oczach niepewność, może w moich oczach też jest nie pewność ale coś czuję w środku porusza każdą moją myśl o Tobie, każdy mój czyn robię z myślą o Tobie.Prawie Cie nie znam a zachowuje się jakbym znała Cie wiek. Każda myśl co zrobić by Cie spotkać przytłacza na koniec dnia, że jednak zbyt mało się przyłożyłam by Cie spotkać. Tak oszalałam na Twoim punkcie i nie wiem czy to zdrowe czy to chore. Ale nawet jeśli chore to mogę być i chora z uczucia do Ciebie. To nie jest miłość , ale ciężko jest wytłumaczyć to uczucie. Ciężko jest powiedzieć co człowiek czuje. To uczucie jakbyś znalazł pasujący puzzel do Twojej układanki życia. To tak jakbyś wiedział że to właśnie tej osoby szukałeś przez całe życie ale co jeśli ta osoba nie czuje tego samego?! Życie pisze różne scenariusze ciekawe jaki jest nasz. Nie przez przypadek pojawiłeś się na mojej drodze więc jak to mówią albo jesteś lekcją albo jesteś przeznaczeniem. Skromnie liczę na to że jesteś przeznaczeniem i że przyjdzie moment w którym ktoś z nas zrobi pierwszy krok ku sobie. Zróbmy wszystko by znów zatańczyć tak jak wtedy. Śmiało chodź pokaż mi swój świat, nie na chwile , nie na dwie. Chodź pokaż mi swój świat na zawsze.