Afrodyzjak

jest miejsce, gdzie świat zapina się

na ostatni guzik. oswaja wiejący wiatr

i leczy z amnezji

a rozczochrana wierzba tworzy poematy

(wszystkie słowa przysypane piachem

•przytulam jak dziecko)

i nie wiem, czy to miód, czy pożegnanie

którym nas odurza

to miejsce, gdzie wreszcie

oddychanie ma smak

i okrywa nagość niespokojnych

dusz; kraina ciszy zaraża życiem,

nasze głosy przecinają gęste powietrze

unosząc ponad słowami

poszarpany napis: exit

on błyszczy

ułóż w datę i zamień w trwałe światło

Komentarze (16)

Grafomanka 4 miesiące temu

Całość w dechę, ale ten fragment...

''jest miejsce, gdzie świat zapina się
na ostatni guzik. oswaja wiatr
i leczy z amnezji
a rozczochrana wierzba tworzy poematy''

Zabieram. Zostawiam gwiazdy...

zingara 4 miesiące temu

Dziękuję serdecznie i ( gwiazdy zabieram)

TseCylia 4 miesiące temu

Wiersz jak ta lala, Ewa.
Pozdro

zingara 4 miesiące temu

Stary Eluś, wywaliłam gwiazdy (Miał charakter kosmiczny i wieczny a teraz po zmianach stał się ucieczka od ograniczeń języka :))) nie wiem czy dobrze zrobiłam- Grafomanka mnie natchnęła :)) dzięki za wgląd

TseCylia 4 miesiące temu

zingara jest dobrze, spox :)

zingara 4 miesiące temu

TseCylia dzięki

Marzena 4 miesiące temu

🙂 kraina ciszy...

zingara 4 miesiące temu

Oby:))

andrew24 4 miesiące temu

Świetnie
z słabszymi momentami
entrance, gdy oddychanie ma smak..
To jest wspaniałe,
czy można od życia chcieć coś więcej..

Pozdrawiam serdecznie 5
Miłego dnia

zingara 4 miesiące temu

Może i słabsze , może wzmocnię :) pozdrawiam

Sucre 4 miesiące temu

rozczochrana wierzba tworzy poematy

Dobre

zingara 4 miesiące temu

Miło :)

Grafomanka 4 miesiące temu

Dobrze jest, każde słowo ma konkretne odniesienie do obrazu, a w pierwszej strofoidzie jestem zakochana... Cudo!

zingara 4 miesiące temu

Dzięki Tobie :) dzięki Tobie :)

Roma 4 miesiące temu

Wiersz przemyślany i zmyślnie ułożony. Lubię taką poezję.

zingara 4 miesiące temu

Miło mi :) serdeczności

Afrodyzjak

Komentarze (16)

Napisz komentarz