Barwa duszy

Nie widać już śladów krwi

umarli ostatni jej świadkowie

jednak ona była

tak jak jest niebo i trawa

miały wyrosnąć na niej pokolenia

a wyrosły bezbarwne kaleki

odarci z krwi jej śladów nie noszą

a ona płynie w nich

nigdy nie przekona

dusz bocianów nie mają

bo nie wracają

Kim są oni?

To my!

Pokolenie bez krwi.

Średnia ocena: 5.0  Głosów: 4

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (7)

  • Angela 02.03.2017
    Po prostu trafiony wiersz. 5 bez uśmiechu, bo i cieszyć się nie ma z czego.
  • Ryszard Radwan 02.03.2017
    Dziękuję, za wymowny brak uśmiechu.
  • Tanaris 02.03.2017
    Przemawia do mnie ten wiersz, pomimo że wcale nie stawia ludzi w dobrym świetle, 5
  • Ryszard Radwan 03.03.2017
    Ludzie nie zawsze muszą być w korzystnym świetle. Dziękuję
  • SisterofBlood 02.03.2017
    5 :)
  • Ramzes 04.03.2017
    Myślę, że komentarz jest zbędny:) świetne! 5
  • Ryszard Radwan 04.03.2017
    Dziękuję serdecznie za opinię.

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania