bez ciebie nie istnieję

łyżeczką odmierzam dni

zwiędły kwiat

ostudzić herbaciany

słomkowy kolor

grymas na twarzy

malowany sen nie budzi się

umiłowany szczerości powiew

zieleń otula zmartwienia spod powiek

wiatr osuszył policzki pustych chwil

żyć nie potrafię odpowiedzieć

gdy pytają mnie

Bóg zesłał na ziemię

w niebie nuda bez ciebie

w kieracie wspomnień i zdarzeń nieopisanych

wracam do bram dłońmi przy skroniach

dotykiem nacieszyć ciało

spragnione miłosnych doznań

w bezkresach skrytego kosmosu

w ogromie przestrzeni

przestrzelić na wylot

głębię spojrzenia

wyobraźnia nieskażona życiem w lęku

z drżącą ręką w kieszeniach

papieros gaśnie

na dnie łyk kawy

przy świecach bez prądu

chowam pustą butelkę

z miejscem na list

w żółtej kopercie

wysyłam w eter sygnały

spotkajmy się latem

przy twojej bramie

pójść brzegiem jezior z marzeń

czas rozliczyć

istnieję przez chwile

kochaj

kochaj mnie