bezimienny wielbiciel

więc pamiętasz i tym prezencie

i o tym że to byłem właśnie ja

ale nic nie było(a może będzie)

a w mym oku kręci się łza...

szkoda,że świat tak ułożony,

że drogi nasze się nie łączą,

że mogę o Tobie tylko marzyć

i już na tym mój romans się kończy.

więc pozwól być Twym wielbicielem

lecz nie mów o tym nikomu....

bo wiem że masz ich wielu

a ja ..samotny w domu.

bezimiennym mnie nazwij człowiekiem

i nie mów głośno mojego imienia

i będziemy spotykać się wzrokiem...

i będzie to dla mnie jedyne pragnienie.

zawsze znajdziesz u mnie schron

gdy będziesz chciała uciec od świata

ja tobie spokój i schronienie dam.

Czy przyjdzie kiedyś chwila taka?

nim opuszczę te szkolne mury

i w sercu pozostaną tylko wspomnienia...

pozwól memu sercu wzlecieć w górę

i choć raz bądź mym ukojenie....

10 września 1987r.