Błądzące dusze

Rozbite myśli jak pokruszone szkło na setki kawałków.

Pustka zamieszkała na dnie serca oddalonego setki kilometrów.

Dusze wciąż połączone w niebiańskich wstęgach wschodzącego słońca, budzą się w nadziei ukrytych marzeń zamkniętych głęboko w strumieniach deszczu.

Błądzą w obłokach w dalekich przestrzeniach z nadzieją odrodzenia się na nowo w lepszym rozdziale płynącego życia.