Być sobą

Jak być?

Dla kogo

Czy Będąc?

Sam sobą

Jak być, Będąc?

Omegą

Dla dobra

Czy złego?

Czy Przejść drogą

Czy ścieżką

Dlaczego,

Alfa jest pierwszą

Idzie przed nią

Sens I pewność

Z nogą?

A nie z ręką?

Razem ze mną

Czyli sobą

Będąc chory i zdolny

Jak owoc

Niepełnosprawny i mocny

By czas trwoniąc

Z godziną Czy dobą

Z Bożą pomocą

Pomysły się rodzą

Jak chodzą?

Jedną i z obojgiem

Wyjść na dwór

Czy na pole?

Strony kompasu, po co?

Być pierwszy na prawo

Z ostatnich na lewo

Wyglądać?

Lepszego?

Bądź alfą nie betą

Znajdź Sens w tym wierszu 

Będąc jak niebo

Na morzu nieznanego

Lub poetą

Czyżby wierszokletą?

A może tylko z zewnątrz?

Wód ogrom w oku

Dokujesz w doku

Bądź napewno

Bądź sobą!

Statkiem nie sterem 

Kreuj nadzieje

Beznadzieja wie lepiej

Uczepię się wiatru

Jak żagiel jachtu

I wieść

Się niesie, odczepić bez

I mieć jej więcej

Poznawać

By móc znać

Zadawać

Znieść niemoc, wbić w pewność

Pobudzająco Jak kawa

Z rana

Bez cukru, wrzawa

Czarna mielona

Pachnąca, parzona

Bądź, być jak lep

Lgnąć do mądrości

Pytać się

Samego siebie

Ile razy upadnę

By wznieść się w powietrze

Opanować zdolności

Jak upiec chleb

By rósł bez drożdży

Ile potrzebuje kroków

By dojść do miłości

Jakie jest zmęczenie

Myśli w której jestem zdrowy

Wielkosłowy, uczuciowy

Iść z radością

Nagrodzony

Bez przyczyny

By skutek utożsamiał się nagimi

Nie ubranymi

Nie ułożonymi

Słowami

Wielkimi

LITERAMI

Spod czaszki drobnostkowymi

Sens ma wady

Jest szkarładny

Jak upór dostatku dla odważnych

Dla naiwnych

Dla niepewnych

Przez bojaźń Wyobraźni

Bycia lepszym od innych