Marku, modlitwa nawiązuje do dramatycznego i tragicznego wydarzenia z 1846 roku, wymordowania polskiego oddziału partyzanckiego przez masy pijanego, podburzonego przez Austriaków i opłaconego za te czyny złotymi reńskimi chłopstwa, które w większość wysługując się zaborcom dokonało rzezi na swoich rodakach. W związku z tym ta modlitwa nie może być błaha.
Marku, widocznie użyłem niewłaściwego słowa, błahe. Okoliczności mordu na polskich powstańcach do dziś jeżą włos na głowie. I to zbrodnia dokonana przez tych co podobno „żywią i bronią”.
Tak, bo to jest modlitwa stylizowana na wzór Chorału Kornela Ujejskiego, z podobnym układem sylab w wersach, zresztą pisany tuż po rzezi galicyjskiej 1846 roku. Moja modlitwa dotyczy wydarzeń z tego samego okresu, ale dziejących pod Krakowem, a konkretnie pomnika pomordowanych powstańców krakowskich, którzy znajduje się na cmentarzu w Gdowie koło Wieliczki.
Chorał (fragment)
Z dymem pożarów, z kurzem krwi bratniej
Do Ciebie Panie, bije ten głos
Skarga to straszna, jęk to ostatni
Od takich modłów bieleje włos
My już bez skargi nie znamy śpiewu
Wieniec cierniowy wrósł w naszą skroń
Wiecznie, jak pomnik Twojego gniewu
Sterczy ku Tobie błagalna dłoń
heh, czyli neosarmatyzm to żadna bujda :)
No, całkiem niezłe. Ładne znaczy, choć rzeczywiście - nieco niedzisiejsze pod względem formy. Jednak do modlitwy taka stylizacja pasuje, niekoniecznie sam patos, ale i tak jest porządnie.
Pozdrawiam
Dziękuję bardzo. Pierwsza strofa opisuje pomnik, który stoi na mogile powstańców.
Tu masz jego opis:
Na poziomym ramieniu znajduje się napis: „Boże zbaw Polskę”. Pod krzyżem w pozycji lekko zgiętej artysta przedstawił postać biblijnej Racheli opłakującej synów. Jest to alegoria cierpiącej pod zaborami Polski. U stóp Racheli znajduje się stojący na mieczu i wieńcu z liści dębowych orzeł ze wzrokiem skierowanym w niebo.
Na cokole znajdują się nazwiska kilkunastu zidentyfikowanych powstańców, biblijny cytat: „Rachel płacząca synów swoich i nie chciała się dać pocieszyć, iż ich nie masz” oraz dedykacja „Poległym za Ojczyznę pod Gdowem 1846 – 1906. RIP”.
Komentarze (24)
Chorał (fragment)
Z dymem pożarów, z kurzem krwi bratniej
Do Ciebie Panie, bije ten głos
Skarga to straszna, jęk to ostatni
Od takich modłów bieleje włos
My już bez skargi nie znamy śpiewu
Wieniec cierniowy wrósł w naszą skroń
Wiecznie, jak pomnik Twojego gniewu
Sterczy ku Tobie błagalna dłoń
A, no to dużo tłumaczy; stylizacja jest widoczna.
No, całkiem niezłe. Ładne znaczy, choć rzeczywiście - nieco niedzisiejsze pod względem formy. Jednak do modlitwy taka stylizacja pasuje, niekoniecznie sam patos, ale i tak jest porządnie.
Pozdrawiam
Pozdrowienia!
Tu masz jego opis:
Na poziomym ramieniu znajduje się napis: „Boże zbaw Polskę”. Pod krzyżem w pozycji lekko zgiętej artysta przedstawił postać biblijnej Racheli opłakującej synów. Jest to alegoria cierpiącej pod zaborami Polski. U stóp Racheli znajduje się stojący na mieczu i wieńcu z liści dębowych orzeł ze wzrokiem skierowanym w niebo.
Na cokole znajdują się nazwiska kilkunastu zidentyfikowanych powstańców, biblijny cytat: „Rachel płacząca synów swoich i nie chciała się dać pocieszyć, iż ich nie masz” oraz dedykacja „Poległym za Ojczyznę pod Gdowem 1846 – 1906. RIP”.
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania