Cierpki posmak 1

Kolejna bezsenna noc za mną. Leki nasenne przestały już na mnie działać. Mam wrażenie że dopiero w ciemności czuję ulgę. Mogę go sobie wyobrazić obok, nie chcę żeby sen mi to odbierał. Nigdy nie chciałam żeby cokolwiek mi go odebrało.

Alarm. Pierwsze promienie słońca przebijają się przez okno i ukazują mi puste miejsce. Nie tylko te na łóżku, ale też w sercu, duszy, we mnie...

Zaczynam kolejny przepełniony wspomnieniami dzień. Wszystko mi go przypomina. Każdy krok, oddech, każde uderzenie serca. Nie potrafię tak żyć...Życie bez niego to nie życie, to tylko obowiązek który można zaniedbać.

Muszę wyjść do ludzi, ale nie chcę. Jedyne czego pragnę to zamknąć się w nim, nie sobie, nie mieszkaniu, tylko w nim.