LBnP-2 - Cudowne Narodzenie

Historia dzieje się dawno, dawno temu, w imperium rzymskim za panowania Oktawiana Augusta. Wszystkie Instytuty Pamięci Narodowych świata, są teraz w kropce, bo różne

wersje tychże narodzin powstały. Biblia św. twierdzi, że poród miał miejsce za Kwiryniusza, rzymskiego namiestnika Syrii. Jak to zwykle bywa, o rzeczowy i dokładny

osąd historyczny jest trudno. Bowiem każdy po swojemu ocenia fakty po faktach.

Z Nazaretu do Betlejem musieli udać się Maryja z Józefem. Maryja była już brzemienna.

Pewnie przy pomocy metodą in vitro. Podróż była ciężka i długa po bezdrożach i górzystych wertepach. Nie było w tamtych czasach autostrad A2 i A4. Zbliżał się koniec roku i przy okazji spisu swych majątków, chcieli poznać też, jaki będą płacić podatek. Zwykły czy liniowy.

Wszystkie hotele i pokoje gościnne były zajęte. Jak to przed świętami bywa. Nawet nie

było dla nich miejsca w spelunie-gospodzie. Przy drogach tylko McDonaldy i knajpy

markowe. Nawet bary mleczne były oblężone. Poprzedni prezes ORLENU nie

zainstalował "apki" na stacjach benzynowych i rezerwacja noclegu była niemożliwa.

Napoili osiołka i ruszyli w drogę.

Pastuszkowie, którzy wypasali owce i kozy na halach, zobaczyli ich w oddali i nędzną

szopę im użyczyli. Tam też narodziło się Boże Dziecię. To nic, że w barłogu. Bydlęta

do dziś klękają i mówią ludzkim głosem. Tak czynią na pamiątkę w każdą rocznicę.

Maryja dostanie osiemset plus co miesiąc. A władcy tego świata wyczuli koniunkturę,

pobieżeli z darami czym prędzej, ze złotem, mirrą i kadzidłem. Caritas zobowiązał się

pomagać rodzinie, niezależnie jak odbiorą to mniej zamożni.

Dzieciątko ustawione jest na całe życie.

Gdy dorósł, dużo wędrował po świecie i nauczał. Choć nie był dyplomowanym nauczycielem. Ponoć miał taką potrzebę i misję. Wykładał ludziom futurologię

i nowe trendy jak będzie. Bowiem tamtejsza edukacja wołała o pomstę do nieba.

Wydarzenia owe, postrzegane są w kategorii - DROGA!

Bardzo często teraz kontynuowany jest ten motyw, przez licznych łazików i nierobów,

jako sposób w poszukiwaniu straconego czasu, albo alibi dla siebie, że po śmierci

to dopiero będzie. Hej!

NO! To tak to, mniej więcej było.