czas

mała dziewczynka na rozbujanej huśtawce

ruch – ona

ona – ruch

jeszcze nie wie że już jutro będzie świadoma huśtawki

ruch – lęk

lęk – ruch

potem upadek

osobno ruch

osobno lęk

osobno ona

na swoim miejscu zostaje tylko huśtawka

Średnia ocena: 3.3  Głosów: 7

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (13)

  • kigja 24.11.2020
    Wczoraj mała, radosna dziewczynka.
    Jutro dorosła i bardzo ostrożna kobieta.
    Tak to bywa w życiu, bo wszystkie doświadczenia kształtują nas, jako człowieka.

    Pozdrawiam
  • Lotos 25.11.2020
    Dzięki
  • koniec drogi 25.11.2020
    Bardzo poruszający i mądry.
  • Lotos 25.11.2020
    Dzięki.
  • laura123 25.11.2020
    Tym razem jakoś poniżej Twojego poziomu.
  • Lotos 25.11.2020
    No cóż, może i tak, a może i nie, to trochę inny wiersz w swej konstrukcji.
    Dzięki za odwiedziny i komentarz.
  • laura123 25.11.2020
    Lotos przecież widzę konstrukcję, która jest do bani. Ty powinieneś to zobrazować, a nie ruch - lęk, lęk- ruch.
    Wiadomo o co chodzi, ale poezji w tym nie ms, przecież potrafisz wydobyć ją ze słów.
  • Lotos 25.11.2020
    laura123 to stary wiersz, wrzuciłem go z ciekawości czy jeszcze się komuś spodoba.
  • Onyx 25.11.2020
    Podoba mi się :D
  • Lotos 25.11.2020
    Dzięki
  • Clariosis 29.11.2020
    Tekst o tym, jak zmieniają nas złe doświadczenia. Sztuką jest w lęku zachować to dziecko, które jeszcze wczoraj huśtało się z uśmiechem na huśtawce... Ah, zupełnie jakbym widziała zdjęcia z dzieciństwa. A potem idę, siadam na starą huśtawkę i robię to samo, by jeszcze raz poczuć moment, za którym szczerze nie ma co tęsknić. Ale jednak się tęskni, bo to część ciebie.
    Pozdrawiam.
  • Lotos 29.11.2020
    Bardzo dziękuję z poświęcony czas, trochę się naczytałaś mojej twórczości, cieszy mnie, że Ci się spodobała.
  • Clariosis 29.11.2020
    Lotos Ano, spodobała mi się, spodobała, jak coś nowego wrzucisz to chętnie zajrzę. :)

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania