Denatka (z cyklu: Trudne kobiety)

Patrz! Szkielet rzucony w pole

Łotra bez honoru.

Sprzeda matkę i ojca

Potem siostry, braci.

Płota nawet niegodzien -

Kościana kołatka

Na stolcu między niebem

A skalaną ziemią.

A ziemia nie przytuli -

Nakaże zawodzić.

A imię psy rozwloką

I nawet gałęzie

Zaszemrają - winien!

Uśmiechem oczarował,

Sprzeniewierzył czynem.

Spokoju już nie zazna

Dniem, nocą, ni z rana...

Haniebna to DENATKA -

Podła ZDRADA STANU!

___________________

Sierpień 2024