Do Ciebie

Poskładaj mnie,

Bo serce mam w milionach części

I nie potrafię go posklejać,

Ułożyć w jedną całość.

 

Przytul mnie mocno,

Wszystko mnie boli

I patrząc w przyszłość,

Nie widzę szans na polepszenie.

 

Naucz mnie oddychać.

Od kilku dni siedzę z zapartym tchem

I patrzę w ekran telefonu,

Marząc, że zadzwonisz.

 

Zapukaj mi do drzwi.

Siedzę sama w mieszkaniu

Nie wpuszczam nikogo

Chociaż czuję się taka samotna.

 

Pokochaj mnie,

Uratuj mnie.

Topię się we własnych łzach

Puls wysadza mi żyły.

 

Daj mi jakiś znak,

Bo nie wiem którą drogą iść

I chociaż straciłam wszystko

Ciągle mam nadzieję,

Że w Twojej głowie

Znajdę odrobinę miejsca.

Średnia ocena: 5.0  Głosów: 8

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (9)

  • Angela 11.09.2015
    Bardzo ładny, wzruszający wierszyk. Prosty, w pozytywnym znaczeniu, i przystępny dla każdego : ) 5
  • KarolaKorman 11.09.2015
    Pomyślałam dokładnie jak Angela 5 :)
  • Ponix 11.09.2015
    Przyjemnie się go czyta :) 5
  • Anonim 11.09.2015
    Jakie piękne. Jakbym umiała, to bym takie napisała :c
  • NIka 12.09.2015
    Dziękuję Wam za takie miłe słowa! :)
  • To niesamowite, kiedy czytasz swoje własne myśli i zgadzam się z przedmówczynią (niestetynie dane mi jest wyrażać się tak pięknie :( )
  • NIka 05.03.2016
    Ohh, jeżeli Twoje słowa będą szczere, to będą piękne ! Dziękuję za komentarz i przesyłam pozdrowienia ! :)
  • Rasia 05.07.2016
    "Bo nie wiem którą drogą iść" - przecinek po "wiem"
    Ten wiersz jest przykry, ale równocześnie uroczy, bo pokazuje taką prostą potrzebę zainteresowania, zaistnienia w czyichś myślach i takiego zwykłego, niewzniosłego kochania. Zostawiam 5 :)
  • NIka 08.07.2016
    Dziękuję !

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania