Konkurs LBnProzę już po raz 37 zaprasza

Serdecznie witam w drzwiach i zapraszam do wspólnej zabawy, która potrwa do 18 listopada.
Gdy północ wybije w tym ostatnim dniu oczekiwania na Wasze teksty, zamkną się dębowe drzwi i rozpocznie się głosowanie.

Pierwszy temat to - „DRZWI”

Towarzyszą naszej cywilizacji niemal od zawsze. W codziennym byciu. Są w domu i tam, gdzie ściany, tam i one są. Oddzielają ciepło od zimna i odwrotnie. Oddzielają mrok i światło, zamykają tajemnice przed sąsiadami i strzegą naszą prywatność. Są też w wyobraźni, gdzie stanowią przejście do wymyślonych światów. Określane jako wierzeje, bramy, wrota, jako wejście do nieba i piekła. wejście do duszy i umysłu. Zauważmy, że drzwi są tylko mnogie.

Drugi temat to - „DRZEWO”

„Drzewa nie są zielenią: to nasi starsi bracia unieruchomieni” - Guido Ceronetti
Często bywa przedmiotem czci jako połączenie sił podziemnych – korzeni, sfer niebiańskich – korony, z życiem ziemskim – pniem.
Drzewo, bez sprzeciwu, pogodzone z prawami natury, przeżywa swoje życie. Dęby to najstarsze polskie drzewa – symbol siły i długowieczności. Rozdarta sosna w powieści „Ludzie bezdomni” Stefana Żeromskiego.
Motyw drzewa wykorzystał także Krzysztof Kamil Baczyński w wierszu „Byłeś jak wielkie stare drzewo.
Baśniowy temat drzewa wykorzystał Juliusz Słowacki w „Balladynie”. „Niechaj wrośnie wszystek w płaczącą wierzbę”
Ukrycie zła za pomocą drzew wykorzystał także Antonie de Saint-Exupery w „Małym Księciu”. Planeta B-612 zmaga się z problemem baobabów.
Niezwykłą harmonię pomiędzy człowiekiem a naturą stworzył Leopold Staff „Wysokie drzewa”.
Słynna czarnoleska lipa Jana Kochanowskiego zwraca się do gościa, zachęcając go do schronienia się przed promieniami słońca
Nie zawsze drzewo jest pogodzeniem się człowieka z naturą. Może być metaforą tajemnicy, jak w „Królu Olch” Goethego. Wierzba dla ojca jest spróchniałym drzewem, a dla chorego dziecka jest królem olszyn.
Zapraszam do stworzenia zaczarowanych lub nie, trwożących lub nie, rzeczywistych lub nie ludzkich historii, baśni, legend i myśli Opowijczyków. Mam nadzieję, że nie zawiedziecie i będzie wysyp opowieści.
Pozdrawiam i liczę na Was