garb bez imienia

jestem lekko garbaty

to nie przeszkadza by zawiązać sandały

sypię dwie garście cukru do herbaty

a dzban mam dziurawy

nikt nie poda kromki chleba

niewiele mi potrzeba

trochę zieleni błękitu nieba

czasami pełnego brzucha

kilka kropli na pragnienie

włóczę się po miejskich osiedlach

jak pies bez imienia