Głośna cisza

Echo wspomnień w głowie

To jak przeżywanie ich w połowie

Ten szept nocami drażni

Wytyka błędy wyobraźni

Nie będę repetować zdarzeń

Dzisiaj podejmuję się marzeń

Cisza tak głośna

Że aż nieznośna

Blogość to tylko iluzja

Oto moja konkluzja

Przemija jak słońce

Za góry i morza zachodzące

Wspomnienia nie gasną

Przestrzeń rozświetlają jasną

Jak fale zalewają rozum

Niszczą i naprawiają, zrozum

Będą nękać i błagać

Trudno się z nimi zmagać