Humoreska, czyli horrendalna heca - na dobry początek roku

Zobaczcie, co potrafi język polski. Co do sensu, różnie wyszło, ale zabawa przednia.

Hanka chowała chrupiący chleb do chlebaka. Chuchnęła w herbatę, chciała chlipnąć choć haust, chciała, by chłód nie hamował huśtania się w hamaku, a haftowana chusta chowała się na haczyku w chacie. Choroba chętnie chwyciłaby Hankę, ale nie chciała histeryzować.

Humorzasty chart Hanki hasał hałaśliwie, by za chwilę chytrze chwycić hienę chodzącą w chwastach i chcącą chapnąć chomika.

- Charci charakterek – chichocząc chwalił chłopak Hanki, chętny do harcowania hulaka, choć cherlak. Chęć chichotania chwyciła i Hankę, chodzącą obok choinki.

Halny hulał hałaśliwie i chciał chwycić chałupę. Chmura chwilowo się chowała i chwytali hipnotyczną chwilę.

- Ha, harmider i hałas, ale heca – huknął chłopak. - Chodź, charcie, do chaty, chapniemy chrupiącej chałki Hanki i chlipniemy herbaty.

Ha! Chyba chyłkiem chlapnęłam horrendalną chałturę. Chwalę się, hę?