Jezus z Nazaretu

Jezus z Nazaretu był Żydem, który głosił królestwo Boże i zbawienie dla wszystkich ludzi. Jego nauczanie i cuda przyciągały tłumy, ale także budziły niechęć i zazdrość wśród przywódców religijnych i politycznych. Jezus wiedział, że jego misja zakończy się śmiercią, ale nie uciekał przed nią. Zaufał Bogu i oddał się w jego ręce.

Jednak śmierć na krzyżu nie była końcem jego historii. Trzeciego dnia po pogrzebie Jezus zmartwychwstał i ukazał się swoim uczniom. Powiedział im, że ma władzę nad życiem i śmiercią, i że posyła ich do wszystkich narodów, aby głosili dobrą nowinę. Potem wstąpił do nieba, obiecując, że kiedyś wróci.

Ale nie wszyscy uwierzyli w zmartwychwstanie Jezusa. Niektórzy uważali, że to oszustwo lub złudzenie. Inni chcieli zniszczyć jego pamięć i ślady. Wśród nich był Judasz Iskariota, jeden z dwunastu apostołów, który zdradził Jezusa za trzydzieści srebrników. Judasz nie umiał znieść wyrzutów sumienia i popełnił samobójstwo. Jednak przed śmiercią zrobił coś strasznego. Zabrał ze sobą tajemniczy zwój, na którym spisał swoją wersję wydarzeń z życia Jezusa. Zwój ten zawierał fałszywe i bluźniercze oskarżenia pod adresem Jezusa i jego uczniów. Judasz twierdził, że Jezus był analfabetą, sykaryjczykiem, zdrajcą i fałszywym mesjaszem. Twierdził też, że Jezus nie zmartwychwstał, ale jego ciało zostało skradzione i ukryte przez jego zwolenników.

Zwój Judasza trafił w ręce jego wspólników, którzy postanowili wykorzystać go do swoich celów. Chcieli rozpowszechnić kłamstwa o Jezusie i podważyć wiarę jego wyznawców. Chcieli też wywołać konflikt między Żydami a Rzymianami, licząc na wyzwolenie Izraela spod okupacji. Zwój stał się więc niebezpieczną bronią, która mogła zmienić bieg historii.

Ale nie wszyscy byli świadomi istnienia zwoju. Jeden z nich był Paweł z Tarsu, żydowski uczony i faryzeusz, który początkowo prześladował chrześcijan. Po spotkaniu z zmartwychwstałym Jezusem na drodze do Damaszku, Paweł nawrócił się i stał się gorliwym apostołem. Podróżował po całym świecie, zakładając i umacniając wspólnoty chrześcijańskie. Paweł był też autorem wielu listów, w których wyjaśniał i bronił prawdy o Jezusie.

Pewnego dnia Paweł otrzymał wiadomość od swojego przyjaciela i współpracownika, Łukasza, lekarza i historyka, który napisał Ewangelię i Dzieje Apostolskie. Łukasz poinformował Pawła, że odkrył istnienie zwoju Judasza i że jest on w posiadaniu pewnego bogatego i wpływowego Żyda, imieniem Józef z Arymatei. Józef był członkiem Sanhedrynu, żydowskiej rady najwyższej, która skazała Jezusa na śmierć. Jednak Józef był tajnym uczniem Jezusa i to on pożyczył mu swój grób. Józef kupił zwój Judasza od jednego z jego sprzedawców, nie wiedząc, co on zawiera. Łukasz dowiedział się o tym od Marii Magdaleny, która była bliską przyjaciółką Jezusa i świadkiem jego zmartwychwstania. Maria była też kochanką Józefa i próbowała go przekonać, żeby oddał zwój Pawłowi.

Łukasz poprosił Pawła, żeby przyjechał do Jerozolimy i spotkał się z Józefem. Paweł zgodził się, licząc na to, że uda mu się odzyskać zwój i zniszczyć go. Wiedział, że zwój jest niebezpieczny i może zaszkodzić chrześcijaństwu. Wiedział też, że Jezus był żydem i uchodźcą, który cierpiał i umarł za grzechy ludzkości. Wiedział, że Jezus był prawdziwym Synem Bożym i Zbawicielem świata.

Paweł wyruszył więc do Jerozolimy, nie wiedząc, że jest śledzony przez agentów Rzymu i Żydów, którzy chcieli się zemścić na nim za jego działalność. Nie wiedział też, że zwój Judasza kryje w sobie jeszcze jedną tajemnicę, która mogła zmienić losy chrześcijaństwa i całej ludzkości...