Kartka z pamiętnika
Nie widziałam Cię już dwa tygodnie.
Świat się nie zmienił,
Jest taki sam,
A mimo tego tak
Brzydki,
Pusty,
Deszczowy,
Niekolorowy i trudny.
A jednak
Życie toczy się dalej.
Nikt Ci nie otrze łez,
Każdy biegnie przed siebie
Po trupach do celu.
Nie ma tu miejsca ni czasu na tkliwość,
Płacz,
Wspomnienia,
Smutek.
Musisz zacząć uczestniczyć w tym wyścigu szczurów.
Poskładać serce,
Oczyścić duszę,
Zadbać o ciało.
Tak dużo Cię ominie,
A przecież nikt nie zaczeka,
Aż się podniesiesz
I zaczniesz żyć.
Następne części: Kartka z pamiętnika, 14.01.23r.
Komentarze (27)
Wiersz fajny, prosto trzeźwi. Coś myślę, że chyba autorka niedawno przeżyła roztanie, o jak ją dobrze rozumiem;)
Ode mnie 5 na zachętę. Wylewaj dziewczyno!
Nie prowokuj mnie do złych zachowań, bo ci wszystkie nicki odkryje... i wtedy dopiero zobaczysz strach...
Pozdrawiam
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania