do przejścia

trzymasz mnie za rękę, a ja upadam. nisko, coraz niżej,

na kamienie. poranione kolana i stopy.

wiesz, że pójdę dalej, ale teraz jestem dzieckiem.

słabym, bezbronnym.

 

nie płaczesz ze mną, wskazujesz dłonią cel.

daleko. czy zapomniałeś, że wskazówki ustawione

na czas określony?

 

w uśmiechu masz spokój, więc wstaję. znowu uczę się chodzić.

do przejścia
Autor: Grafomanka
Czytano 103 razy
Data dodania: 27.07.2025

Średnia ocena: 3.8  Głosów: 6

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (14)

  • Węgorz Braun Szczęść Morze 4 miesiące temu
    Realista pewnie nie zrozumie...
  • Grafomanka 4 miesiące temu
    Raczej nie...
  • Dr. Emil 4 miesiące temu
    Ja też nie 😅
    Ale ładne
  • Grafomanka 4 miesiące temu
    Szczerość przede wszystkim... bezcenne
    Dziękuję Emil
  • TseCylia 4 miesiące temu
    Nooo, bardzo mi się...!
  • Grafomanka 4 miesiące temu
    Bardzo mnie to cieszy... Dziękuję TseCylia
  • il cuore 4 miesiące temu
    Chyba jednak na razie wygrywasz? przynajmniej do czasu gdy zabraknie żetonów lub nie da się już wejść do puli nagród🥴
  • Grafomanka 4 miesiące temu
    Wygrywam? Istota w zrozumieniu...
  • Marzena 4 miesiące temu
    Dałam 5 bo dziwnym trafem napisałaś... czy w poezji istnieją algorytmy
  • Grafomanka 4 miesiące temu
    Chciałabyś czytać wiersze pisane przez AI?
  • Marzena 4 miesiące temu
    Grafomanka miałam na myśli że napisałaś moje myśli :)
  • Grafomanka 4 miesiące temu
    Marzena, to chyba przez ''intelekt'' najmniejszej coraz ''lepiej'' myślę.., poraża mnie xD
  • Marzena 4 miesiące temu
    Mam nawet obraz który sama namalowałam pasujący do tego wiersza
  • Grafomanka 4 miesiące temu
    Ciekawa jestem tego obrazu, chętnie bym zobaczyła...

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania