...

Kiepskie karty, złe wybory dróg — część II

Średnia ocena: 4.9  Głosów: 14

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (70)

  • Ritha 17.04.2018
    Jupik! Bede tu rano z kawo (!)
  • Canulas 17.04.2018
    Hahaha, to się żywiołowa reakcja nazywa. Bardzo miłe, nie powiem :)
  • Margerita 17.04.2018
    pięć coś czuję, że polubię Thelma trzeba przyznać, że dziewczyna ma dar. ale ja bym nie chciała mieć takiego czegoś
  • Canulas 17.04.2018
    O proszę, kto wpadł. I sądząc po treści komenta, coś tam poczytał.
    Dzienks, Marg.
  • marok 17.04.2018
    Can, widać że Marg się stara. Może nawet przeczytała całość
  • Canulas 17.04.2018
    marok - nie mówię, że się nie stara.
  • KarolaKorman 17.04.2018
    robotnicze rękawice - robocze :) Już kiedyś, pamiętam, napisałeś tak samo :)
    Nie, no, nie! Jak to już nie wróciła? Już była martwa, to jej nie zabili, co więc się stało?
    No ja uwielbiam o niej czytać :) Widzę ją, jak dokazuje - jest słodka :)
    5 dodałam, ale mi ją znajdź!!!
    Pozdrawiam :)
  • Canulas 17.04.2018
    Kurde - a ja zapamietałem, i to na podstawie Twojej pomocy, że miałem robocze i mi na robotnicze kazałaś zmienić. Alem debil. Naprawię ;)
    Haha, pięknie. Godzina leży tytuł, a już drugie hasło, żeby Thelmę znaleźć.
    Pierwszy poza netowo. Pięknie ;)
    Dzienks, K.K.
  • KarolaKorman 17.04.2018
    Can, ale się walnął z tymi robotniczymi :)
    A dziewuszkę odszukaj, bo szkoda, żeby się samotnie szwędała po świecie, niebezpieczne to przecież dla małej dziewczynki :(
  • Canulas 17.04.2018
    KarolaKorman, zobaczymy co przyniesie przyszłość. Masz rację. Nie dość, że się walnalem, to jeszcze byłem taki dumny, że nie :)
  • KarolaKorman 17.04.2018
    Canulas, to do przyszłości :)
  • Canulas 17.04.2018
    KarolaKorman, do przyszłości ;)
  • KarolaKorman 17.04.2018
    aleś się*
  • Ritha 18.04.2018
    „Jednak po kilku chwilach pracy przy rolecie, uwieńczonej manualnym dostrojeniem, pokój zalał odprężający półmrok” + reszta opisu – staranny, wyważony, klimatyczne przedstawienie miejsca

    „jak już któryś łaskawie zechciał, pojawiała się bariera lingwistyczna” :D (w me gusta określenie)

    „niech se Polip wymyśli co innego” – kto był śprytny to zgadł, coż to za osobistość :>>>

    „— I tenisówki masz.
    — Noo. I nową gumkę do włosów. Fioletową” – słodkie

    Nowa baba jest! Bydzie romans??? ;P
    "krzyczę głośniej, niż odpala twój motor" :D
    „Ubrana jedynie w czarną koszulkę na ramiączkach z czerwonym napisem "Who cares?" i białe, sportowe shorty, mogła być zajebistą alternatywą dla braku jakiejkolwiek telewizji” – opis wyglądu postaci, przewrotny, fikuśnie przedstawione detale, czyli coś czego ne umiem, gratki

    „dekoracyjna sałata zaschnięta, a wędlina niemal całkiem ususzona. Chleb miał przynajmniej dzień” – ta sałata dekoracyjna to jest zmora, mam tu taką PRL’owską restaurację, z której zamawiamy żarcie na wszystkie imprezy w pracy, i ta sałata... (znaczy prawdeś napisał, ona zawsze schnie zanim dotrze do klienta, a potem zostaje na talerzach, zastanawiałam się nawet czy to nie jest sałata wielokrotnego użytku...)

    „— Jestem artystą i przygotowuję się do jakiejś sztuki.
    Pacnęła dłonią o czoło.
    — Nie do jakiejś, tylko konkretnej, matole. Wymyśl tytuł” :D

    „Kobieta spojrzała z wyrazem autentycznego zainteresowania, ubranego w miły uśmiech kokieterii” – ładnie pedziane

    „— Motocyklista, artysta? — wypaliła. — I... admirał?” – taa, kto by się nie zainteresował, lesbijka chyba ino

    „— Zaproponuj jej, żeby usiadła — rzuciła Thelma” – muszę dygresję w tym momencie, a propo podpowiadania Thelmy! Jeden mój uczeń, co ma 15 lat i pierwszą prawie-dziewczynę, potrzebuje w „tej” kwestii więcej pomocy, niż w matmie, a przynajmniej tak wynika z ustawienia jego priorytetów i pół lekcji podczas której ja tłumaczę nierówności kwadratowe, on próbuje zmienić charakter tej rozmowy na „a może napiszemy do NIEJ na fb, zobaczymy co odpisze i Pani mi pomoże pociągnąć rozmowę”. Ja udaję, ze na świecie nie ma nic ważniejszego niż nierówności kwadratowe i lepiej, żeby społeczeństwo się nie rozmnażało, bo potem jest ciasno na świecie, ale po pół h pękam i sruuu, on pisze to co ja podyktuje, a laska wysyła serduszkowe buźki. Pedziałam mu nawet, żeby kupił badyla jakiego, róże czy cuś i wsadził w skrzynkę na listy, to jej łeb eksploduje z zachwytu, a messenger zaleje fala serduszek, ale okazał się Żydem i ostatecznie stwierdził, że w zasadzie to on nie wie czy to ta jedyna, ale... „napiszmy jej jeszcze coś” Reasumując – powyższa scena z podpowiadaniem topornemu Polipowi jest mi bliska.

    „Zgromił ją wzrokiem. Potem spojrzał na żywą” – git
    „Obiecał sobie, że kiedy będzie po wszystkim, wywiesi za oknem jej gnaty” – tyż git

    Ech. Polip to twarda sztuka, nie dał się podpuścić. Dialog przedni. Ciekawi, co kombinują.
    Kurwa. Napisałam powyższe zdanie i miałam pisać, że więź czuć solidną i żeby tylko tych kości z plecaka nie zgubił, ale przeczytałam koncówkę... Jak nie wróciła? Wcale???


    Wątpliwości:
    „a pod oknem stała czteroszufladowa szafka z drewnianą lampką wyrzeźbionego całkiem ładnie Indianina” – nie rozumiem tego zdania, a raczej jego drugiej części i tego jak ta druga część łączy się z pierwszą

    „obszukał dokładnie kąty. Sprawdził szafę, szuflady oraz dziury przy ścianach, a na końcu bardzo dokładnie łóżko”- „dokładnie” dwa razy dość blisko

    „W jednym ręku trzymała talerz z kanapkami w drugim dwie niegazowane mineralne” – prawdopodobnie przecinek przed „w drugim”

    Nie ma więcej błędów. Wciąga bardziej niż Pincet, a może też przez to, że jest kontynuacją. Jest git. Czekam na ciung dalszy :)
  • Ritha 18.04.2018
    Dobra już wiem. Lampka była w kształcue indianina. Ale drewniana lampka?
  • Ritha 18.04.2018
    Może są drewniane w sumie. Człek żyje w epoce plastiku to zdziwiony. Nie ważne, wątpliwość zdilejtowana:)
  • Canulas 18.04.2018
    Heh, łodkomentuje późni... :)
  • Ritha 18.04.2018
    Ofkors ;)
  • Canulas 18.04.2018
    Ritha, no więc, błędy oczywiście obadam, tak samo konstrukcję poszczególnych zdań.
    Twój off-topo z małym zydkiem przeuroczny. Gdzie mnie to zaprowadzi, pojęcie mam mgliste, ale bardzo dziękować za żywiołowe reakcje.
    Pozdrowiejszyn
  • Blanka 18.04.2018
    Hej:) Siem ucieszyłam na ten widok niezmiernie.
    "...niech se Polip wymyśli co innego, bo ona ma tych nadętych umarłych buców serdecznie dość."- ona jest świetna!:) Zadziorna, mniam. W ogóle cała ta relacja między nimi jest super. Nie jest miałko, banalnie itd. Lubię. Lubię. Lubię. Ale to już pewnie pisałam gdzieś tam w milach.
    "...od zadań: podaj, przynieś, Chryste, zabij tego pierdolonego pająka..."- :D masz fajne poczucie humoru i to również bardzo w Twoich tekstach lubię.
    "...i spojrzeniu mówiącym: "krzyczę głośniej, niż odpala twój motor". - :D
    "— Ale ja muszę się przygotować... do tej sztuki, co to się przygotowuje... do niej... teraz."- urocze, urocze:D Przezakłopotany Polip. Cudnie!
    Końcówka jak to masz w zwyczaju, ale pewna jestem, że wróci. ;) Musi;) Bardzo udana część. Zresztą, tyle razy użyłam słowa"lubię", że... no:) To co, czekamy na następną. Stukaj tam paluszkami w klawiaturę:) Pozdro;)
  • Canulas 18.04.2018
    Dzień dobry i dziekns, miss Blanku. Działam, ile mogę. Czas się kurczy i w ogóle. Miło mi bardzo, że pędzisz do taktu z moim chorym łbem.
    Pozderro.
  • Blanka 18.04.2018
    Canulas, jakim łbem?:) przesilenie jakieś wiosenne Cię dopada, czy coś?;)
  • Canulas 18.04.2018
    Blanka - oj, tam. Jest git. W sensie że asystujech w moich chorych, nieposkladanych pisankach ;)
  • Justyska 18.04.2018
    No i co z tą Thelmą? Ciekawie zakończone, ale czuję, że dużo tracę nie znając tej poprzedniej serii. Muszę w tym tygodniu to nadrobić:)
    Pozdrawiam
  • Canulas 18.04.2018
    No wiesz :) Miło by było, nie powiem.
    Dzięki za wizytę, Justyska.
    Pozdrox
  • Justyska 18.04.2018
    Poczytam, poczytam, tylko doba za krótka, żeby tak wszystko naraz:)
  • Canulas 18.04.2018
    Wiem, wiem. Skapojna. Tak w ogóle, to 500mil jest boczną serią Rury w ziemi, ale to już poczekajmy do zimy jak nie będzie co robić ;)
  • Justyska 18.04.2018
    o matko... to faktycznie, na szczęście w kraju Mikołaja zima długa...:)
  • Canulas 18.04.2018
    Nooo, 500 można dziabnąć bez uszczerbku akurat
  • Pasja 18.04.2018
    Fajnie, że powrociłeś... Rogalowy uśmiech wypełzł mi na twarz!
    Tylko Thelma nie może tak sobie odejść. Bez niej już nie jest to samo!
    Lubię te dialogi przekomarzania się.
    Pomoc hotelowa też mocna choć filigranowa babka... Ale kogo to obchodzi?
    Uciekł mu numerek... słodka Thelma.
    Myślę, że wróci mała cholera.
    Pozdrawiam serdecznie
  • Canulas 18.04.2018
    Kurde, widzę że brak Thelmy się odbija echem :)
    No ładnie. Napisałbym, że nie żyje, ale w jej przypadku to wszystko jedno.
  • Pasja 18.04.2018
    Canulas ani się nieważ walczyć z Thelmą. Możesz mi pożyczyć ją dla Matuzalema?
    :))
  • Canulas 18.04.2018
    pasja - haha. Pewnie. Tylko zwróć.
  • Pasja 18.04.2018
    Canulas wielkie dzięki. Nawet będzie miała fioletową gumkę. Potem pójdzie do swojego Pana.
    Miłego dnia
  • Canulas 18.04.2018
    pasja, eh, noo ciekawe
  • Okropny 18.04.2018
    Byłem. Przeczytałem. Nie odpuszczasz starym historiom, widzę...

    Nie chciał puknąć tej abnegatki w obecności ducha, tylko Ty mogłeś to napisać. (shame)
  • Canulas 18.04.2018
    Hahaha, cudny wyimek. :))
  • ElVelina 18.04.2018
    No dobrze.
    Żarty się skończyły.
    Przybyłam i ja.
    Zza światów opowi.
    Grzecznie proszę i ostrzegam.
    Thelma musi wrócić!!!
    Nie ma innej możliwości.
    Tak się nie robi.
    Bierz Polipa za fraki i niech łazi po cmentarzu żeby ją odnaleźć.
    Jak nie będzie Thelmy to będzie strajk.
    Chcemy Thelmy!!!
  • Ritha 18.04.2018
    Hahaha. Cudnie, popieram, pozdrawiam ;))
  • Canulas 18.04.2018
    Haha haha. Zajebiście.
    Noo, wszystko co w planach, to... w planach.
  • Szudracz 18.04.2018
    Zerknęłam, chociaż nie miałam czytać tej serii. :) Duszyczka z mocnym temperamentem. :)
  • Canulas 18.04.2018
    Oj, tam nie miałaś. Możemy iść na układ. Nie czytaj, ale pisz drugą część Morsa. Pasi? ;)
  • Szudracz 18.04.2018
    Can Po co Tobie ten Mors?
  • Canulas 18.04.2018
    Szudracz - tak mam czasem. Sorry, ale jak mnie pierdolnie, to konie. Tak samo z Gryzak - Cyber Wiedźmy. Z pozoru zwyczajny tekst. Mors też. Tylko, że ja naprawdę czasem się poruszam za marginesem i nie udaję. Jak mi coś siądzie, to... sam nie wiem czemu, aż tak.
  • Szudracz 18.04.2018
    Can Pomyślę nad tym. :)
  • Felicjanna 18.04.2018
    od razu myślałam, że to oni, ale zmyliłeś mnie tym- mogłeś wziąć coś do żarcia- heh.
    Dałeś nadzieję, a ten koniec to k... co...?!
    Już nie wróciła zabrzmiało trochę na ostateczność. I, gdzie jest, do ciężkiej cholery zakochany Wiwat, cały w skurwonkach?! hehe
    Fajnie tak wrócić na stare śmieci
    Pozdrówka
  • Canulas 18.04.2018
    Helloł, nooo, to było przekornie rzucone tak trochę. Chciałem troszkę "niedomyslnosć" utrzymać.
    Tysz mnie się widzi to i jakoś tak, nie chcę iść pod prąd. Grunt, to się bawić.
    Dziękuwella
  • Canulas 19.04.2018
    Myślę, że jednak będę się zachowywał tak, jak będę uważał za słuszne.
    Póki co, to Ty mi tu wpadasz i przypominasz o czymś, co zagrzebałem dawno w pamięci. Tak więc, ten...
    Ciao.
  • Elorence 19.04.2018
    Can.
    Przeczytałam komentarze.

    Jak to... Delma odeszła?

    I W OGÓLE, O MATKO BOSKA JEDYNA! To serio kontynuacja 500 mil?!
    (moje uwagi co do tamtej historii wciąż się piszą).

    Pozdro, Can!
  • Canulas 19.04.2018
    Eh, no bo mnie Cię tu brakowało właśnie :)
    Przeczytasz, ocenisz, Elo.
    Piszą się, kurde. No ładnie :)
    Delma. Cudna nazwa
    Pozdrox
  • Elorence 19.04.2018
    Can, wiem, że 500 mil traktujesz w szczególny sposób i wiem, że te moje uwagi też muszą mieć ręce i nogi :)

    Ogólnie, mam mega dużo zaległości...
  • Canulas 20.04.2018
    Nooo, ok, ok. Spox. Bardzo spox.
  • Skryty 21.04.2018
    Mężczyzna ostrożnie postawił plecak na łóżku, wyjął z niego robocze rękawice i założywszy je, obszukał kąty. -> Mężczyzna ostrożnie postawił plecak na łóżku, wyjął z niego robocze rękawice i, założywszy je, obszukał kąty.

    Czwartego, jak w tym kawale. Będąc jeszcze za drzwiami, rzuciła, że ma dwie wiadomości. - A nie lepiej połączyć te zdania?

    Żywiołowa dusza tylko w taki spokój zbierała myśli, więc dał jej kilka chwil. - A tutaj nie powinno być "w taki sposób"?

    Wow, Can! Dobra interpunkcja <3 A nad Twoją genialnością się nie rozwodzę, bo to jest oczywista oczywistość. Pozdro!
  • Canulas 22.04.2018
    Dzienks, interpunkcja siada różnie. Łodadam już później, bo nie mam siły.
    Pozdrówka.
  • Agnieszka Gu 03.05.2018
    Witam,

    "Otworzył. Weszła przez ścianę, choć podobno tego nie lubiła, gdyż czuła się przez to "mniej żywa"." — Thelma ma charakterek i jak to lubię ;))
    "Chryste, zabij tego pierdolonego pająka " — pierdolnięte pająki są w porządku ;)

    "Pokój był jednak pusty.
    I tak zostało. Thelma już nie wróciła." — nie tak miało być...

    No dobra, łyknęłam tą część :) Czyliś taką odnogę zrobił od "mili"... super :))
    Pozdrowionka
  • Canulas 03.05.2018
    Nooo, odnogę jak odnogę. Dalsze losy w sumie.
    Dzienks, Aga
  • To kontynuujemy.

    ''Duże łóżko przykrywała niepachnąca narzuta w zgniłym odcieniu zieleni'' - przemyslałabym ''niepachnąca''. Tak jakos niezbyt (mi oczywiscie) to brzmi.
    Nie pierwszej swieżosci?

    ''— Pssst, Polip. Powiedz, że jesteś artystą i przygotowujesz się do jakiejś sztuki?

    Spojrzał panicznie na łóżko, dostrzegając wesołą minę dziewczynki, choć na pokaz bardzo zdegustowaną.

    — Jestem artystą i przygotowuję się do jakiejś sztuki.

    Pacnęła dłonią o czoło.'' - Haha. Do jakiejs, powiadasz ;)?


    Hmm, ucieka mi tu kontekst. Nie znam bohaterów, a pewnie to jacys skads, cos w formie kontynuacji/powiązania...
    Dobrze się czyta, ale nic o nich nie wiem.
  • Canulas 07.05.2018
    Noo bo to jest bardzo powiązane z 500mil. Inaczej ciężko raczej, więc się nie dziwię.
    I tak, dzienks
  • Canulas 07.05.2018
    I oczywiście wszystko obadam, ale już na włościach będąc.
  • Adam T 14.05.2018
    Hej.
    Na początek takie cosie (mix wrażeń):
    "...szafka z drewnianą lampką wyrzeźbionego całkiem ładnie Indianina." - napisałeś tu, że drewniana lampka jest/była wlasnoscią całkiem ładnie wyrzeźbionego Indianina :) Gdybyś napisał: "...lampką w kształcie Indianina", byłoby chyba lepiej. Oczywiście mógłbyś dodać coś o ładnie wyrzeźbionym kształcie.

    "Po pomieszczeniu bezczelnie hasały cztery pasy nieprzyjemnego światła. Jednak po kilku chwilach pracy przy rolecie, uwieńczonej manualnym dostrojeniem, pokój zalał odprężający półmrok." - ależ Ty się lubujesz w tej zabawie w słowa ;) Fajne.

    "...i spojrzeniu mówiącym: "krzyczę głośniej, niż odpala twój motor". - tak, Ty już chyba słyniesz z takich obrazowych porównań. Miodzio.

    "Spojrzał panicznie na łóżko, dostrzegając wesołą minę dziewczynki, choć na pokaz bardzo zdegustowaną." - ale tu nie wiem, jak ta mina w końcu była. Myli mnie to "na pokaz". Czy to oznacza tyle co: "zazwycza"?

    "Przetarł spoconą twarz. Następnie zwinął ręcznik w kulkę i w nią rzucił. Uchyliła się." - jeśli się czepiam, sorry. Ale tu wyraźnie stoi, że rzucił zwinietym ręcznikiem w spoconą twarz, a ona się uchyliła ;)

    "...na jeden raz." - ja bym zostawił "na raz", przecież raz nie może być podwojony. Jakieś tam masło.

    Ale, co Ci powiem, to Ci powiem, to się nie czyta, lecz smakuje, wiesz? Przez to się nie leci na łeb, na szyję, byle dalej, szybciej, bo to tak, jakby pić zacne wino z zatkanym nosem.
    Tyle w temacie wina.
    Pozdrawiaki ;)
  • Canulas 14.05.2018
    Taaa, z tym indianinem to coś nie tak faktycznie. Nie pierwszy jesteś. Kurde, jednak co w garnku, to nie na stole. Obadam. Zresztą wszystkie wąty-(pliwości) obadam, jeno pewnie już jutrem. Twoja logiczna atomizacja nie raz już mi wyprostowała parę spraw. Dzięki ogromne sir AT.
  • Elorence 14.05.2018
    TAAAAAK!
    TO BYŁA DELMA! I POLIP!
    ALE MIŁA NIESPODZIANKA!

    Dobra, wyłączam ten głupi caps lock i już zachowuję się normalnie. Chociaż nie, nie będę się zachowywała normalnie, bo przez całą część miałam szeroki uśmiech na twarzy, a przy końcówce... jak mogłeś mi to zrobić?
    Jak... jak Delma mogła odejść?
    Jakim cudem ten pokój był pusty?
    JAK?!

    Drżą mi usta, bo chce mi się płakać. Kurczę, już tak się cieszyłam, że moi ulubieni bohaterowie będą tu grali pierwsze skrzypce i co? Ledwo się przywitałam z Delmą i już musiałam się z nią pożegnać.... :(

    "— Skończony debil. Numerek mogłeś mieć." - tutaj idealnie widać, że świetna była! Taka sympatyczna i zabawna, chociaż cholernie wredna.

    No nic, lecę dalej w nadziei, że znajdę tam Delmę... :(
  • Canulas 14.05.2018
    I co? I Delma. Noo tak. Nie rozumiem (przynajmniej do końca) fenomenu, ale miłe to, że coś niepapierowego jest ;)
  • Kim 30.06.2018
    Siema, Wodzu!

    "Brązowa szafa odstawała od ściany, obnażając niefachowość majstrów kładących kiedyś podłogę." - zgrabne to to.

    "W progu stała Ana, dwudziestokilkuletnia pomoc motelowa od zadań: podaj, przynieś, Chryste, zabij tego pierdolonego pająka czy nagrzej wody." - to też mi się podoba. Parskłam :P

    "W końcu znikła kompletnie, wypływając tuż obok. — I coś do picia — dodała." - bardziej pasuje mi "zniknęła". Swoją drogą, słodka ta mała.

    Hihihi, w poprzedniej części taki macho, buraki z portierni przy nim sikają, a tu się biedny jąka, bo duszek dziewczynki daje mu w kość swoimi docinkami <3 :D

    "Przyjrzała mu się, krzywiąc twarz w dziwnej minie, jakby zdziwiona, że musi doprecyzować oczywistość." - dziwnej, zdziwiona. No nie.

    Końcówka! O nieeeee, Thelma! A już ją kurdę polubiłam. Po kilku pierwszych zdaniach była moim faworytem :( No nic, może będzie w następnej części. Ten tekst czytał mi się dużo lepiej, płynniej, chociaż przyznam od razu, że z punktu widzenia innego piszącego, ten był łatwiejszy do napisania. Mniej postaci, jedno miejsce. Wtedy jest wygodniej, więc może stąd to wszystko. Tamto, widziałam, ciut poprawiłeś, bo czytałam dla odświerznia. Jest bardzo git. Opis z kaktusem na początku też mi się mega podobał. Twój sposób przedstawiania rzeczywistości jest indywidualny i ma w sobie "to coś". Pozdro!
  • Canulas 30.06.2018
    Przede wszystkim, wow, witaj :)

    Po pierwsze lub drugie:
    "Przyjrzała mu się, krzywiąc twarz w dziwnej minie, jakby zdziwiona, że musi doprecyzować oczywistość." - dziwnej, zdziwiona. No nie." - matko Boska. Sto procent racji.
    Z tym zniknęła - też.

    Nie żebym się na chama" anąsował", ale Thelma to w" pincet" powstała.
    Dziekns, Kim
    Miło z rana.
  • Kim 30.06.2018
    Dobra, dobra, do pincet też zaglądnę. Przynajmniej się postaram :)
  • Kim 30.06.2018
    Trochę mnie tu nie było, wiem [przeprasza] ;p Przynajmniej zyskałam efekt "wow"
  • Canulas 30.06.2018
    Kim, nie, bez "sęsu". Cenie se Twe zdanie i już w chuj dzięki Tobie poprawiłem, ale nic na chama.
    Jak nie siedzi, ni ma co się męczyć.
    I tak mi miłą niespodziankę zrobiłaś.
  • Adelajda 09.12.2018
    Ale, że już tak wcale nie wróciła :-(
    Ja tylko chwilę patrzyłam przez okno, bo 15 furgonetek policji jechało i 5 karetek, a Thelma znika. Nieładnie.
    A tak na serio, to bardzo dobra część. Thelmę i Polipa zapamiętam na bardzo długo, kto wie czy nie na zawsze, bo czasami jak się skupię to i wierszyk z podstawówki sobie przypomnę.
    Kurczę, nie sposób ich nie polubić :-)
  • Canulas 10.12.2018
    Wow, to mi umknęło. Mam podobnie, że pamiętam różne rzeczy z kilkunastu lat wstecz. Fajnie jelsi ten duet Ci się wryje.
    Pozdroxix

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania