krótka historia

Nasza jesień- nasza szara

Żółtych liści tutaj chmara

Nagle we mgle... jesteś Ty

Trochę ciężej mówić mi...

Trochę głupie serce moje ale... ledwie tutaj stoję.

To nie oczy kuszą mnie, tylko w duszy

Coś tam wrze

Byłam sobą a Ty? Nie.

Cień powagi trwał za długo, może życie krwawi w udo.

Może robie tu coś źle?

-może pomóc?

-czemu nie?

Ale co mi tam, zepsute? Zaszyć trzeba!

 

Po tym wszystkim, moja bieda.

Średnia ocena: 1.0  Głosów: 1

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (1)

  • MartynaM dwa lata temu
    Te horyzonty bardzo ograniczone literacko. Rym cieniutki jak węża cztery litery... ale najlepsze, że życie krwawi w udo... sztos!?

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania