LBnR_46 - Burza Słoneczna ( Podnieś głowę )
Podnieś głowę wysoko człowieku i patrz
Jak ziemia którą kochałeś miłością naiwną
Zaczyna wprowadzać nowy ład!
Patrz jak Słońce co rodziny nie ma
Ciska piorunami i pali Twój perfekcyjny świat
Burzy uczuć nie będzie już tłumić
Bo jego serce jest już zimne jak stal
Patrz człowieku synu Ewy!
Jak ginie to, co Bóg wam dał
Wiatr rozgania mgły i dymy
Przy okazji burząc wasz karciany świat
Bo od jutra już nie będzie Damy, Króla ani Asa
Jutro Bóg i Diabeł waszymi duszami się podzielą
A ja Nyja Bogini zapomniana
Wyciągnę z tego padołu tyle dusz ile tylko się da
By pradawny cykl mógł się spełnić
Ta powódź, to trzęsienie ziemi
To dla mnie nagroda za lata poniżeń
Widzisz człowieku synu Adama
Jak brama do nieba się oddala?
I choć zorze tańczą taniec weselny
A ku niebu unosi się mgła
Dla ciebie nie ma jutra
Ty będziesz mi jak brat
Bo ty jesteś ofiarą, jaką składa mi świat
Komentarze (13)
To brzmi jak zapowiedź apokalipsy, a ja książki nie skończyłam.
Ech, Tina. Twój CMYK też niedokończony...
Tytuł zupełnie co innego zapowiadający
No, ale ja mogę się mylić, bo poezja rzadko jest mi czytelną.
Oceniam, jak zrozumiałam.
Pozdrówka
Mam nadzieję, że nie uraziłam.
Pozdrawiam jeszcze raz
----> Wyraźne nawiązania do znanej księgi ;-)
Widzisz człowieku synu Adama"----'
Dobre przesłanie, niestandrdowe, inne ! Pozdrawiam, piąteczka za wykon ;-)
Pozdrawiam cieplutko
Ooo a czemu ja to przeoczyłam? Już nadrabiam...
"Patrz jak Słońce co rodziny nie ma" - ciekawe...
"Przy okazji burząc wasz karciany świat" - karciany świat - interesujące porównanie
"Ty będziesz mi jak brat
Bo ty jesteś ofiarą, jaką składa mi świat" - słowa wypowiadane jakby przez Najwyższego, przez Stwórcę...
Ciekawy wiersz, post-apokaliptyczny, świat jaki znamy przemija, ludzkość ginie...
Pozdrawiam
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania