Moje wiersze

Moje wiersze są proste,

tak w formie i treści.

Może niewiele się w nich mieści?

Jedne są radosne – w większości jednak smutne.

Może są zbyt proste?

Mają mało wykwintnych smaczków

i niewiele przenośni.

Ot, jak u prostaczków.

Są wspomnieniem dzieciństwa

i niezapomnianych chwil.

Budzenia się nowych pragnień

i czasu wielu rozczarowań

Bo każdy musi na swój sposób

pokaleczyć się i zranić,

idąc przez puszczę ludzkich żądz,

aby swój cel odnaleźć.