MOJE WIERSZE

''MOJE WIERSZE''

DEDYKUJĘ WSZYSTKIM OSOBOM , KTÓRE

MUSZĄ CODZIENNIE WALCZYĆ

ZE ZŁEM TEGO ŚWIATA

“POCAŁUNEK PRZED BURZĄ”

PAMIĘTAM DOBRZE TEN ROMANTYCZNY WIECZÓR Z TOBĄ.

RZUCIŁEM SIĘ NA CIEBIE DO ŁÓŻKA JAK TYGRYS NIE BĘDĄC SOBĄ.

TWOJE LOKI PRZYKRYŁY MOJĄ TWARZ,

POTEM BYŁA BURZA – PRZESTRASZYŁAŚ SIĘ JEJ NIE PIERWSZY RAZ.

NASZE USTA , KIEDY PADAŁ DESZCZ W POCAŁUNKU SIĘ ZLAŁY

JAK DWIE KROPLE WODY , A W TWE USTA JĘZYK CZERWONY JAK OGIEŃ CAŁY WŁOŻYŁEM CI DO GARDŁA NICZYM ZAWIESZONY NA DRZEWIE KAMELEON POSZUKUJĄCY MUCHY – SWEJ NASTĘPNEJ OFIARY

I SPADAJĄCY NA NIĄ JAK METEOR .

BYŁY GRZMOTY - NASZE CIAŁA W SPLOCIE SIĘ SPOTKAŁY.

POCZUŁY POCAŁUNKÓW MOC I JUŻ SIĘ NIE BAŁY.

JA NICZYM KOMETA , KTÓRA UDERZA W ZIEMIĘ SWYM DŁUGIM WARKOCZEM POGŁASKAŁEM CIEBIE PO GŁOWIE.

POWIEDZIAŁEM : „ NIE BÓJ SIĘ TEGO, ZARAZ STRACH MINIE I BĘDZIE OGIEŃ. PRZYTUL I POCAŁUJ MNIE ZNOWU PRZED BURZĄ „ .

NASZE CIAŁA SIĘ W MIŁOSNYM UŚCISKU UDUSZĄ.

NIE BÓJ SIĘ GRZMOTÓW ,

JA JUŻ JESTEM Z TOBĄ KOCHAĆ CIĘ GOTÓW .

DO KOŃCA ŻYCIA PAMIĘTAĆ BĘDĘ W TEJ NOCY DŹWIĘKI ,

ALE NIE ODGŁOSY GRZMOTÓW , TYLKO TWE PODNIECONE WRZASKI I JĘKI.

“KRÓLESTWO BOŻE”

W GÓRĘ , W GÓRĘ NA WIELKICH , BIAŁYCH SKRZYDŁACH ANIOŁA

U STÓP BŁĘKITNEGO KANIONA

ZNAJDUJE SIĘ KRÓLESTWO BOŻE .

A TEN KTO TAM DOSTAĆ SIĘ NIE MOŻE

IDZIE DO PIEKŁA ZAKUTY W CIĘŻKIE KAJDANY ,

BO PRZEZ BOGA ZA SWE GRZECHY ZOSTAŁ NA CIERPIENIE SKAZANY.

KAŻDY GRZESZNIK IDZIE DO PIEKŁA SKAZANY NA MĘKI,

CIERPIENIE, BÓL, TORTURY I DIABELSKIE UDRĘKI.

DOBRZY LUDZIE , A NIE ZWYRODNIALI GRZESZNICY ZMIERZAJĄ DO NIEBA BO NA TO ZASŁUŻYLI ,

A DIABŁY I STWORY PIEKIELNE SERCA GRZESZNIKÓW Z PIERSI WYRYWAJĄ ,

BO ONI ZA ŻYCIA ŹLI BYLI.

PRZED BRAMI KRÓLESTWA BOŻEGO STOI ŚWIĘTY PIOTR,

KTÓRY WITA DOBRYCH LUDZI TŁOK .

PRZYSZLI ONI DO BRAM NIEBA Z CZYŚĆCA PRZEZ JEGO MROK

ŚMIERĆ NA KRZYŻU PONIÓSŁ JEZUS, KIEDY RZYMIANIN PRZEBIŁ WŁÓCZNIĄ JEGO BOK ,

A JEGO ŚMIERĆ DAŁA LUDZIOM ZBAWIENIE.

W KRÓLESTWIE BOŻYM KRÓLUJE RADOŚĆ I CHWAŁA , A NIE ŚMIERĆ I CIERPIENIE .

BIAŁY WIERSZ PARODIUJĄCY “ODĘ DO RADOŚCI” -

“ODA DO OTYŁOŚCI”

O OTYŁOŚCI ! TŁUSZCZU GRUBYCH BOGÓW, CHOLESTEROLOWI TŁUSTYCH PÓL PEŁNYCH HOT DOGÓW I HAMBURGERÓW .

NA TWYM TŁUSTYM BOCZKU STAJE MÓJ GŁODNY GŁÓD. GRUBOŚĆ TWOJA ŻYŁY ZATKA , SKONSUMUJE CO ROZDZIELI DIETA .

WSZYSCY GRUBASY – BĄDŹMY TŁUSTYMI BRAĆMI , TAM GDZIE TŁUSTY PRZEŁKNIE GŁÓD.

“ISKRY NAMIĘTNOŚCI”

KOCHAM TWE CIAŁO NICZYM OGIEŃ W PIEKLE DUSZĘ,

TAK GORĄCO I TAK OSTRO , ŻE OCHŁONĄĆ Z ŻALU MUSZĘ.

KIEDY DO MYCH UST CZERWONYCH JAK KREW I WINO

ŁĄCZE W POCAŁUNKU MOJE I TWOJE USTA

TO NIE LICZĘ CZASU TEGO PŁONĄCEGO OGNIA JAK KLEPSYDRA PUSTA.

UCZUCIA MIĘDZY NAMI ZAISKRZYŁY I NIE ZGASNĄ I NIE PRZEMINĄ.

NASZE CIAŁA POŁĄCZYŁY SIĘ U UŚCISKU KOCHANKÓW CZULE ,

PALI MNIE JĘZYK , PALI MNIE GARDŁO I NA USTACH CZUJE TE BÓLE ,

KTÓRE ROZPALAJĄ MOJĄ DUSZĘ NIEPOSKROMIONĄ .

TWE ŁZY MEGO ŻARU NIE UGASZĄ .

MOJE CIAŁO OGNIEM PŁONIE I PALI TAK, ŻE WNĘTRZNOŚCI PŁONĄ.

ISKRY NAMIĘTNOŚCI ROZPALIŁY MIŁOŚĆ NASZĄ .

NIC I NIKT JEJ NIE ZGASI I NIE ZNISZCZY ,

BO JEJ ŻAR TO COŚ O CZYM NASZE CIAŁA MARZĄ .

TE PŁOMIENIE ROZPALĄ NASZE ZMYSŁY – TRWAJ ŻARZE SERCU NAJBLIŻSZY. NASZE CIAŁA JUŻ PŁONĄ I JEST TAK JAKBY PALIŁY SIĘ W PIEKLE .

ISKRY NAMIĘTNOŚCI TO COŚ CO POŁĄCZY NASZE SERCA NA ZAWSZE I NA WIECZNIE .

“WSPOMNIENIE PO DZIADKU I BABCI”

MÓJ DZIADEK LEŻY NA ŁÓŻKU SPARALIŻOWANY ,

NIE UMIE NAWET PALCEM RUSZYĆ ,

JAKBY BYŁ SZNUREM SPĘTANY .

JEGO ŻYCIE TO KOSZMAR , A ON NIE POTRAWI SIĘ OBUDZIĆ .

BABCIA, KTÓRA MA ALZHEIMERA ,

MĘCZY SIĘ , BO JEJ UMYSŁ UMIERA.

MA ONA TEŻ KŁOPOTY Z PAMIĘCIĄ ;

MYŚLI KTÓRE W GŁOWIE SŁYSZY SĄ JAKBY ZASZYFROWANE DEMENCJĄ .

ONI BARDZO CIERPIĄ – Z ICH OCZU NIE JEDNA ŁZA SPŁYWA .

MYŚLĘ SOBIE MOŻE LOS TAK CHCIAŁ ZA NICH , TO NIE ICH WINA.

OBU ICH KOCHAŁEM , ALE ONI JUŻ NIE ŻYJĄ . JAK ZMARLI TO PŁAKAŁEM . CODZIENNIE WIDZĘ PRZED OCZAMI ICH TWARZE,

A W NOCY WIDZĘ ICH W ŚNIE.

CHCE ŻEBY JESZCZE TROCHĘ ŻYLI – PROSZĘ O TO BOGA , BO O TYM MARZĘ.

CZY CIERPIELI – KTO TO WIE ?

MIŁO ICH WSPOMINAĆ BĘDĘ JESZCZE ,

ALE ONI NIE ŻYJĄ – MUSZĘ SIĘ Z TYM POGODZIĆ , BO KAŻDY UMIERA I NIKT NIE ŻYJE WIECZNIE.

“WOJNA NAD WOJNAMI”

I WYBUCHŁA W EUROPIE NAZISTOWSKA BOMBA.

LUDZIE MODLĄ SIĘ DO BOGA – TYLKO NIE DRUGA WOJNA.

NAZISTOWSKA MACHINA NA MAPIE EUROPY SIĘ ROZPRZESTRZENIŁA PRZEZ ''POKOJOWE PODBOJE” PEWNEGO ADOLFA HITLERA.

ALE NA POLSKI OPÓR JAK KOSA NA KAMIEŃ BUNTEM TRAFIŁA.

MÓWIĄ , ŻE NA WOJNIE TO LUDZIE , A NIE BÓG DECYDUJE KTO ŻYJE A KTO UMIERA.

WODZOWI EKSTERYTORIALNA DO PRUS PRZEZ POMORZE NIE UDAŁA SIĘ AUTOSTRADA ,

WIĘC PRZEZ TO BYŁA GLIWICKA PROWOKACJA ; PAKT NIEMCA I ROSJANINA TO MASKA RADA.

ŹLI LUDZIE Z ZACHODU ZAATAKOWALI PIERWSZEGO WRZEŚNIA POLSKĘ , OPÓR POLAKÓW BYŁ WIELKI.

WALCZYLIŚMY DZIELNIE PRZEZ MIESIĄC UDRĘKI.

WSZYSTKO ZMIENIŁO SIĘ DNIA SIEDEMNASTEGO , KIEDY ROSJANIE ZADALI CIOS POLSCE W PLECY . OKUPANCI ROSYJSCY UCZYLI NAS ROSYJSKIEGO ,

NIEMCY NIEMIECKIEGO ,

A NIE POLSKIEGO – JĘZYKA OJCZYSTEGO.

BYŁA TO WOJNA NAD WOJNAMI .

POLACY DZIELNIE WALCZYLI , ALE W DUSZY I SERCU BYLI NIEPOKONANI.

W KOŃCU W ROKU 1945 NIEPODLEGŁOŚĆ ODZYSKALIŚMY ,

A PO 1945 ROKU NIKT NAS JUŻ NIE ZDEPCZE , NIKT NIE OPLUJE – MY POLACY W POLSCE WYTRWALIŚMY.

“ KOMICZNY WIERSZ O GRUBYM ANDRZEJU I JEGO

GŁODNYCH MRÓWKACH”

ANDRZEJ MIAŁ DUŻY JAK ŚWINIA W CIĄŻY BRZUCH.

WSTAŁ NA WAGĘ , A ONA ZROBIŁA MU WIELKIE DUP.

ANDRZEJ CHCIAŁ BYĆ GRUBY NICZYM SMOK TERRO -

RYSTA , KTÓRY MIOTACZEM OGNIA TERRORYZUJE KRAKÓW.

ANDRZEJ KIEDYŚ PRZYWALIŁ MORDECZKĄ O BELKĘ W KIBLU – MIAŁ KILKA ZĘBÓW BRAKÓW.

TRZONOWE WYRWAŁ MU DENTYSTA SADYSTA .

ANDRZEJ HODOWAŁ W TERRARIUM MRÓWKI,

KTÓRE JAK I ON KOCHAŁY JEŚĆ PARÓWKI ,

KTÓRE CHOWAŁY DO LODÓWKI .

ANDRZEJ JAK PEWIEN KOT JANUSZ LUBIŁ BITĄ ŚMIETANĘ I PIĆ PÓŁ LITRA WÓDKI .

ANDRZEJA MRÓWKI BYŁY GŁODNE I MIAŁY PRZEZ TO CHUDE DUPKI .

ANDRZEJ CO PRZEZ DENTYSTĘ SADY – STRACIŁ ZĘBY

CZUŁ JAK MRÓWKI PO PARÓWKACH PUSZCZAJĄ OGNISTE PIERDY .

ANDRZEJ LUBIŁ TEŻ OSTRE CHILI – CZYLI OSTRE PAPRYCZKI.

A SMOK TERRORYSTA PRZYPALAŁ MIOTACZEM OGNIA OWCZE PICZKI. (BARDZO PRZEPRASZAM CZYTELNIKA ZA TEN WULGARYZM , ALE TYLKO TO PASOWAŁO MI DO RYMU – UWAGA AUTORA) .

ANDRZEJ MIAŁ BRZUCH WIELKI JAK STODOŁA ,

A BYŁA Z NIEGO GRUBA PIERDOŁA.

ANDRZEJ TO NIE BYŁ CHAM .

KUPIŁ WÓDKĘ I Z KOTEM ZENOBIUSZEM WYPIŁ NIE SAM .

TERAZ ANDRZEJA MRÓWKI SOBIE SMACZNIE ŚPIĄ , A NA KOLACJE PARÓWKI Z LODÓWKI ŻRĄ.

“Z CAŁEGO SERCA”

Z CAŁEGO SERCA KOCHAŁEM CIĘ

A TY OPUŚCIŁAŚ RAMIONA ME.

ZRANIŁO TO MNIE , TERAZ W SERCU MAM CIERŃ .

ŻYCIE MOJE STRACIŁO CAŁY SENS . NIE SPOJRZAŁAŚ MI W TWARZ , ODWRÓCIŁAŚ PLECAMI SIĘ.

W MOIM SERCU PO TOBIE ZOSTAŁ CIEŃ.

NIE ZASŁUŻYŁEM NA TAKI BEZ CIEBIE LOS .

UPADŁEM NA ZIEMIĘ ; ŻYCIE ZADAŁO MI CIOS. W MOICH MYŚLACH , W MEJ DUSZY , W MYM SERCU I UMYŚLE

BĘDZIESZ MOJA , CHOĆ CIERPIĘ NIERZECZYWIŚCIE .

TWE CIAŁO ZAMKNĘŁAŚ JAK DRZWI I KLUCZ WYRZUCIŁAŚ .

PAMIĘTAM TWE CIAŁO , A KAŻDY MOMENT ZE MNĄ JUŻ STRACIŁAŚ.

KIEDY MYŚLĘ , ŻE JUŻ NIE WRÓCISZ ,

PRZYKRO MI JEST . TO CHYBA TYLKO ZŁY SEN , ALE TO PRAWDA – MUSZĘ SIĘ OBUDZIĆ .

KSIĘŻYC CIENIEM ZASŁANIA ME UCZUCIA W KAŻDĄ NOC . KOCHAJ MNIE ZNOWU I POCZUJ MIŁOŚCI MOC.

MOJE ŁZY – W NICH JAK LÓD , KTÓRY DRAPIE POLICZKI

POWODUJE , ŻE UCIEKAM OD CIEBIE JAK WIATR , PROMIEŃ SŁOŃCA , DYM Z ZAPALNICZKI .

TEN CZAS GDY BYŁEM Z TOBĄ JUŻ GO NIE WSPOMINAM.

OPUŚCIŁAŚ MNIE , CHOĆ KOCHAŁEM CIĘ , ALE CZUJĘ , ŻE W MYM SERCU TO MOJA WINA .

“OTWIERAM SZEROKO OCZY”

OTWIERAM SZEROKO OCZY , BO CHCĘ CIEBIE ZNÓW ZOBACZYĆ .

ZALEŻY MI NA TOBIE I WIELE DLA MNIE ZNACZYSZ .

KOCHAM TWE USTA I POLICZKI CZERWONE JAK RÓŻA .

NIE POKONA NASZEJ MIŁOŚCI SILNY SZTORM , CZY GWAŁTOWNA BURZA .

MASZ JASNE OCZY , KTÓRE LŚNIĄ JAK PATRZYSZ NA MNIE .

SĄ JAK RATUJĄCE STATKI PRZED KLIFEM LATARNIE.

TE TWOJE PIĘKNE JAK ŚNIEG BIAŁY ZĘBY

PODOBAJĄ MI SIĘ. ZRANIŁEM CIEBIE KILKA RAZY – TO BYŁY MOJE BŁĘDY .

ALE TY MI JE WYBACZYŁAŚ

I MNIE NIE OPUŚCIŁAŚ .

KŁÓDKĘ W TWYM SERCU ZNOWU DLA MNIE OTWORZYŁAŚ.

TWE CIAŁO MNIE BARDZO PODNIECA I KUSI

JAK DIABEŁ CZY ZMORA , KTÓRA MĘŻCZYZN WE ŚNIE DUSI.

MARZĘ O TWYM CIELE .

CHCE JE MIEĆ , CHOĆ WIEM , ŻE TO WIELE.

LUBIE TWOJĄ DUSZĘ.

JEST WYMAGAJĄCA I KOCHAĆ JĄ CAŁY CZAS MUSZĘ.

KIEDY PADNIE OSTATNIA GRANICA ,

TO POŚLUBIĘ CIEBIE , BO KOCHAM CIĘ DO KOŃCA MEGO ŻYCIA.

“CISZA PO BURZY”

JESTEŚMY POŁĄCZENIE MAGICZNĄ WIĘZIĄ JAK KREW Z SERCA ŻYŁAMI . TWORZYMY CAŁOŚĆ – JEJ ŻADNA SIŁA JAK DOMEK Z KART NIE ZBURZY.

JESTEŚMY TYM SAMYM SNEM I TYMI SAMYMI MARZENIAMI.

JESTEŚMY JAK DWIE KROPLE WODY , JAK PIASEK DO PIASKU, JAK SZEPT Z CISZĄ PO GWAŁTOWNEJ BURZY .

SPADŁY Z NIEBA KROPLE DESZCZU , NIEBO ROZJAŚNIŁY BŁYSKAWICE SKALECZYŁY GROMY.

KIEDY PATRZĘ NA CIEBIE JESTEM BEZRADNY JAK ŚLEPY IDĄCY PRZEZ MGŁĘ SZARĄ.

JAK SYZYF UPUSZCZAJĄCY ZNOWU GŁAZ , KTÓRY SPADA NA ZIEMIĘ OKALECZONY.

JESTEŚMY JAK DZIEŃ ZE SŁOŃCEM , NOC Z KSIĘŻYCEM , ZBRODNIA I JEJ KARĄ. KŁAMALIŚMY , ŻE NIC NAS NIE ROZDZIELI ,

NIE ROZŁĄCZY I NIE PRZERWIE MAGICZNEJ WIĘZI .

JESTEŚMY JAK CZARNY KRUK LECĄCY W NOCY , AŻ DO ŚWITU DNIA – JEGO JASNEJ BIELI.

JESTEŚMY JAK GRZESZNICY Z NASZĄ MIŁOŚCIĄ W JEDNOŚĆ ZEGAR NASZEGO ŻYCIA CHOĆ JEDNĄ CHWILĘ NAM POŚWIĘCI

. ZGINIEMY ZŁĄCZENI W MIŁOSNYM UŚCISKU NASZYCH CIAŁ .

PÓJDZIEMY DO PIEKŁA I STANIEMY NADZY PRZED SAMYM SZATANEM

I BĘDZIEMY JEDNOŚCIĄ JAK CISZA PO BURZY , JAK SZEPT, KTÓRY WIAŁ

NICZYM WIATR. PÓKI NIE ZGINIEMY BĘDZIEMY KOCHANKAMI I ZAJMIEMY SIĘ TYLKO NASZYM KOCHANIEM.

“ISKIERKA ŻYCIA”

KIEDY ZGAŚNIE NAM OSTATNIA ISKIERKA ŻYCIA W NASZYCH SERCACH JAK RÓŻE CZERWONE

TO MÓZG POKAZUJE NAM FILM , CZYLI OSTATNIE CHWILE NASZEGO UMYSŁU I CIAŁA.

BILETEM JEST NASZE ŻYCIE PEŁNE SZCZĘŚCIA , RADOŚCI I CHWILE BŁOGOSŁAWIONE.

NIE DLA NAS PODDANIE SIĘ I FLAGA JAK ŚNIEG BIAŁA ,

BO ŻYJEMY W CHWALE , A KIEDY UMIERAMY TO NIE JESTEŚMY PRZEGRANI ,

FILM TEN JEST TWYMI WSPOMNIENIAMI.

W NASZYCH SERCACH BUCHA OGIEŃ,

ROZPALA OGNISKA I ŁĄCZY ISKRY W JEDNOŚĆ DAJĄC PŁOMIEŃ.

OGRZEWA ON NAS PRZED ZŁEM , KIEDY JEST NAM ZIMNO I CZUJEMY MRÓZ. WTEDY NIE MARTWIMY SIĘ , ŻE POKONA NAS ZIMNY JAK STAL LÓD ,

CO NAS MROZI , ALE NIE POKONA NAS ,

BO ISKIERKA ŻYCIA STWORZY CIEPŁO , POKÓJ I ŁAD.

PŁONIEMY NICZYM STOSY , NA KTÓRYCH PŁONĘŁY CZAROWNICE ZA CZARY I ZAKLĘCIA .

NIE GAŚ PŁO MIENIA – ZGINIEMY WTEDY I PÓJDZIEMY DO PIEKŁA ZA TEN GRZECH. SERCE WPADNĄ W BOLESNYCH OBJĘCIACH.

POKONA ONO RANEK , POŁUDNIE , WIECZÓR I ZMIERZCH ,

ALE W OSTATNIEJ SEKUNDZIE ISTNIENIA

ISKIERKA ŻYCIA ZOSTANIE ZGASZONA PRZEZ WODĘ Z NASZYCH I BLISKICH ŁEZ. BEZ ISKIERKI NIE BĘDZIE JUŻ ŻYCIA , NAS , OGNIA , ŻARU ORAZ WIECZNEGO PŁOMIENIA.

“SERCE Z KAMIENIA”

KOCHAM CIEBIE , ALE TY MNIE NIE , BO MASZ SERCE Z KAMIENIA.

BEZ CIEBIE ŻYĆ DŁUŻEJ NIE MOGĘ – DOŚĆ MAM TEGO CIERPIENIA.

ZAKOCHAŁEM SIĘ W TOBIE OD PIERWSZEGO SPOJRZENIA.

TY GARDZISZ MYMI UCZUCIAMI BEZ ŻADNEGO ODWZAJEMNIENIA.

MYŚLĘ O TOBIE I ŚNIĘ W MYCH SNACH.

CIEBIE , ALE W TWOIM SERCU MEGO JUŻ BRAK.

NIE KOCHASZ TY MNIE , NIE WYTRZYMAM BEZ CIEBIE – ZABIĆ SIĘ CHCĘ

I POWIESZĘ SIĘ.

ZABIJĘ SIEBIE I PÓJDĘ DO PIEKŁA.

NAPISAŁEM DO CIEBIE LIST MIŁOSNY , A TY ODPISAŁAŚ : “NIE KOCHAM CIEBIE . ŻEGNAJ ! “ .

DO WINA WSYPAŁEM CYJANEK I NIE CHCĘ TAK DŁUŻEJ ŻYĆ.

ŚMIERĆ CHCE MIEĆ BEZBOLESNĄ – NIE CHCĘ PŁAKAĆ ANI Z BÓLU WYĆ.

GARDZISZ MYMI UCZUCIAMI ,

MOJE SERCE NADAL CHCE CIE Z TYMI PROBLEMAMI ,

KTÓRYMI SĄ POGARDA I TWE SERCE Z KAMIENIA.

TWE USTA MÓWIĄ DO SERCA MEGO : “DO WIDZENIA”.

JUŻ NAPIŁEM SIĘ Z CYJANKIEM ŁYK WINA . Z KOŃCEM MEGO ŻYCIA MIŁOŚĆ DO CIEBIE SIĘ SKOŃCZYŁA.

“JAKIE JEST ŻYCIE BEZ SMUTKU I DEPRESJI ?”

CZŁOWIEK ODCZUWA PRZYKROŚCI , ŻALE I SMUTKI ,

KIEDY ONE WYGRYWAJĄ BATALIĘ , KTÓRA DLA UMYSŁU MA ZŁE SKUTKI.

ALE POKONUJĄC GNIEW I ŻAL PROMUJEMY RADOŚĆ I NADZIEJĘ ,

KTÓRE WYGRYWAJĄ WOJNĘ BĘDĄC ZWYCIĘZCAMI . KRĘGOSŁUP RADOŚCI NA WIETRZE DRZEWO SIĘ CHWIEJE

I GDY SIĘ ZŁAMIE BĘDZIEMY RESZTKI RADOŚCI ŁAPAĆ PALCAMI I RĘKAMI.

ALE CZŁOWIEK BEZ DEPRESJI JEST JAK PTAK WOLNY ,

NIE MA WTEDY ZŁA , PRZYKROŚCI I NA ŚWIECIE WOJNY.

KIEDY UMIERAMY BEZ MELANCHOLII NASI BLISCY Z ŻALU NIE PŁACZĄ ,

BO PRZED ŚMIERCIĄ RADOSNEGO CZŁOWIEKA ZOBACZĄ.

NIE MA GNIEWU I NIENAWIŚCI – JEST DOBRO I PORZĄDEK .

BEZ ŻALU NIKT NAM PRZYKROŚCI NIE ZROBI I SMUTKIEM NIE SKALECZY.

NIKT Z ZABURZEŃ DEPRESYJNYCH NAS NIE LECZY .

ŻYCIE BEZ DEPRESJI TO ODRODZENIE RADOŚCI POCZĄTEK.

JEDNAK , GDY CZŁOWIEK PRZEGRYWA Z DEPRESJĄ TO MIMO SMUTKU DO KOŃCA RADOŚĆ NIE TRACI.

ŻYCIE PIĘKNE JEST JAK BOGACTWO A PIENIĄDZE RADOŚĆ ZASTĘPUJE I DOBRZE W ŻYCIU ZA SZCZĘŚCIE PŁACI.

GDYBYM NIE MIAŁ W ŻYCIU DEPRESJI I ŻALU ,

TO ZE SZCZĘŚCIEM ZATAŃCZYŁBYM NA RADOŚCI BALU.

JEDNAK TAK ZBUDOWANY JEST TEN ŚWIAT ,

ŻE CZŁOWIEK ZE SMUTKIEM ŻYJE OD POCZĄTKU ŻYCIA , AŻ DO SWYCH OSTATNICH LAT.

“ŁZY RADOŚCI”

PO MOICH POLICZKACH NICZYM WODA W RWĄCYM POTOKU SPŁYWAJĄ ŁZY RADOŚCI ,

STWORZONE PRZEZ MOJE SERCE W CAŁOŚĆ Z ODŁAMKÓW MIŁOŚCI .

MIŁOŚCI , KTÓRA ZRANIONE SERCE ZE SMUTKÓW WYLECZY,

WSZYSTKICH W JEDNOŚĆ ZŁĄCZY .

LUDZIE NIE BĘDĄ WROGAMI – NIKT NIE ZADA CIOSU DRUGIEMU W PLECY . RADOŚĆ W SERCACH LUDZI SIĘ NARODZI I NIGDY ICH NIE OPUŚCI I ROZŁĄCZY . ŁZY RADOŚCI NIE SĄ ZRANIONE SMUTKIEM I BÓLEM . ONE SĄ W DUSZY DOBRYM ZWIASTUNEM ,

KTÓRY ŁAMIE ŁAŃCUCHY , ROZRYWA WIĘZY I KRUSZY KAJDANY .

RADOŚĆ TO CEGŁY , KTÓRE TWORZĄ DOM ZE SZCZĘŚCIA MURAMI ,

PIWNICĄ PRZYJEMNOŚCI , DACHU PRZYJAŹNI I ŚCIAN MARZENIAMI .

RADOŚĆ SERCU MÓWI : '' JESTEM SZCZĘŚCIA ZWYCIĘZCĄ I DOBREM NIEPOKONANY ''.

ŁZY RADOŚCI SYMBOLIZUJĄ NASZE SZCZĘŚCIE.

BYŁ SMUTEK , JEST PRZYJEMNOŚĆ , RADOŚĆ NA KOŃCU BĘDZIE .

RADOŚĆ ZNISZCZY WOJNY I ZŁO .

RADOŚĆ DA CI SIŁY , GDY Z DEPRESJI UPADNIESZ NA SAMO DNO.

ONA CIEBIE PODNIESIE I DA TOBIE SIŁY.

PŁACZ Z RADOŚCI – PRZEZ NIĄ ŻYWOT BĘDZIE DO KOŃCA ŻYCIA MIŁY.

“GNIEW I GRZECHY SIEDMIU SZTORMÓW”

LUDZIE Z LUDŹMI CIĄGLE ŻYJĄ W GNIEWIE.

NIKT Z NICH O RADOŚCI I MIŁOŚCI W SERCU NIE WIE.

SZATAN DAŁ LUDZIOM GRZECH ,

A ONI CZYNAMI ZMIENIAJĄ WODĘ W KREW I ŚWIT W ZMIERZCH .

ICH NIENAWIŚĆ ZANURZONA JEST WE KRWI .

W ICH DUSZACH ZIARNO GNIEWU OD DIABŁA TKWI .

GNIEW OTACZA CZŁOWIEKA NICZYM WODA , NA KTÓREJ ZNAJDUJE SIĘ PŁYNĄCA ŁÓDKA .

GDY RODZI SIĘ SZTORM TO W DRZWIACH RADOŚCI POJAWIA SIĘ SZTORMÓW KŁÓDKA .

BYŁO ICH SIEDEM . PIERWSZY Z NICH TO BYŁA PŁYWAJĄCA NIEZGODA ,

KŁÓCĄCA LUDZI JAK NA WYCIECZKĘ ZŁA POGODA .

DRUGI SZTORM TO BYŁO KŁAMSTWO ,

PRZEZ KTÓRE PRAWDOMÓWNOŚCI ZIARNO ZMARŁO .

TRZECIM ZE SZTORMÓW BYŁ SZTORMEM FAŁSZU I BREDNI ,

PRZEZ KTÓRE LUDZIE SIĘ NIE KOCHALI I ROZWIEDLI .

CZWARTY SZTORM TO BYŁA ZEMSTA KRWAWA

ZAWSZE NAJLEPSZA NA ZIMNO , ZABIJAJĄCA SYNA , CÓRKĘ , MATKĘ , OJCA , SIOSTRĘ I BRATA .

PIĄTYM SZTORMEM BYŁA NIETOLERANCJA I RASIZM . ICH GNIEW POWODUJE , ŻE Z POWODU KOLORU SKÓRY LUDZI DZIELISZ I TRACISZ.

PRZED OSTATNI BYŁ HAZARDU SZTORM .

ZABARWIŁ ON CHCIWOŚCIĄ MONETY ZANURZONE W JEJ TOŃ .

OSTATNIM GRZECHEM SIÓDMEGO SZTORMU BYŁA POKUSA .

ONA ŁÓDKĄ SKROMNOŚCI NA BOKI RZUCA .

SZTORMY W JEDEN WIELKI SIĘ ZLAŁY .

POŁĄCZYŁ JE W JEDEN GNIEW , KTÓREGO LUDZIE SIĘ BALI I WSZYSTKIE GRZECHY ZA RĘCE SIĘ ZŁAPAŁY.

GNIEW I GRZECHY SIEDMIU SZTORMÓW ATAKUJĄ INNĄ ŁÓDKĘ – RADOŚCI .

ONE SĄ DLA MIŁOŚCI I DOBROCI JAK MIECZE CIAŁA TNĄCE BEZ ŻADNEJ LITOŚCI . JEDNAK KIEDY BĘDZIESZ W GNIEWIE

TO SIEDEM SZTORMÓW POKONA RADOŚĆ ZATAPIAJĄC JEJ ŁÓDKĘ ; ONA NIE BĘDZIE W STANIE CI POMÓC POZOSTAWIAJĄC CIĘ W POTRZEBIE.

“SZEPTY – WIERSZ BIAŁY”

NIECH SZEPTY Z NASZYCH UST STWORZĄ SILNY WIATR, KTÓRY PORWIE NASZE SERCA DO TANGA MIŁOŚCI , KTÓRA TAŃCZY JAK NA NIEBIE BURZA SZALONYCH GWIAZD . WYPOWIEDZIANE NA GŁOS “KOCHAM CIEBIE” KAWAŁKI ROZBITYCH UCZUĆ POSKŁADA W NASZE UCZUCIE PRZEZ TYSIĄCE TYSIĘCY LAT I ZBURZY GŁOSEM MIŁOŚCI KAJDANY ZAZDROŚCI.

SZEPTY KOCHANKA TO DLA DUSZY DRUGIEJ POŁÓWKI

UNIESIENIE JAK PIERWSZY LOT PISKLĘCIA , KTÓRE

BRONI GO SKRZYDŁAMI JEGO MATKA PRZED ZŁEM TEGO NIEDOBREGO ŚWIATA. SŁOWA , KTÓRE UKOJĄ

BÓL I CIERPIENIE TO W WALCE ZE ZŁEM MIŁOŚCI UNIESIENIE . UNIESIENIE , KTÓRE DLA BOGÓW GRECKICH SĄ JAK AMBROZJA I NEKTAR . ONE POZWOLĄ

UNIEŚĆ SIĘ POZA GÓRY DO NIEBIOS BRAM NICZYM IKAR CHCĄCY SŁOŃCA DOTKNIĘCIA .

“KIEDY ZAMYKAMY OCZY”

KIEDY ZAMYKAMY NA ZAWSZE OCZY NASZE DUSZE

OPUSZCZAJĄ CIAŁO LECĄC DO NIEBA PRZEZ CHMURY.

PĘDZĄ PRZEZ DOLINY , LASY I RZEKI MIJAJĄC MORZA, MIASTA I WYSOKIE GÓRY . NICZYM PORYWISTY WIATR BURZĄ JAK DRZEWA ZŁA WIEŻE , BASZTY I MURY. UCZĄ NAS - JESZCZE ŻYWYCH – ŻE PRZED ŚMIERCIĄ NASZE ŻYCIE JEST PEŁNE DUMY.

POZOSTAWIAMY NA TYM ŚWIECIE NASZ MAŁY ŚLAD,

KTÓRY POWIĘKSZA SIĘ WRAZ Z UPŁYWEM LAT.

OD MOMENTU , GDY PO RAZ PIERWSZY OTWORZYLIŚMY OCZY NA ŚWIAT ;

PRZEZ DZIECIŃSTWA BLASK, MŁODZIEŃCZYCH BARW , DOROSŁYCH PROMIENI ,

STAROŚCI ŁAD .

NASZE ŻYCIE BYŁO PIĘKNE I TEŻ STRASZNE NICZYM KŁUJĄCY RÓŻY KWIAT.

JEGO ZASADZILIŚMY SAMI Z MIŁOŚCI , ŻE ROZKWITNIE NASZYMI MARZENIAMI . ROZŚWIETLAJĄC ZŁĄ NOC ZAMIENIA JĄ W NOWY DZIEŃ SŁOŃCA PROMIENIAMI.

NASZE GRZECHY BYŁY Z MROKU CIENIAMI POKONANE PRZEZ DOBRE UCZYNKI BLASKAMI ,

ŻEBY CI ŹLI ZOSTALI POKONANI

I UNICESTWIENI Z NASZEGO ŻYCIA. MÓDLMY SIĘ , BY DOBRE ANIOŁY POZOSTAŁY DO KOŃCA NASZEGO ŻYCIA Z NAMI.

“Z MIŁOŚCI COFAJĄC CZAS”

ZAKOCHAŁEM SIĘ W PIĘKNEJ DZIEWCZYNIE .

LOS JEDNAK TAK CHCIAŁ , ŻE ONA ZGINIE .

Z MIŁOŚCI CHCE COFNĄĆ CZAS ,

BY LOS POŁĄCZYŁ ZNOWU NAS .

GDY ZNÓW JĄ STRACĘ TO LOS ZŁY MNIE KARZĘ .

COFAM CZAS , BO STWORZYŁEM WEHIKUŁ CZASU I ZNÓW GO UŻYJĘ ,

BO KOCHAĆ JĄ ZNOWU MARZĘ .

NIENAWIDZE CZASU , GDY ONA ZNOWU W MYM ŻYCIU GINIE .

ZAKOCHAŁEM SIĘ W NIEJ I KOCHAĆ JĄ BĘDĘ , CHOĆ WIEM , ŻE JĄ STRACĘ ZNOWU . JEJ KOLEJNA ŚMIERĆ BĘDZIE JAK OSTRY NÓŻ DOTYKAJĄCY MOJE SERCE Z TYŁU

I Z BOKU .

KOLEJNY RAZ NIE PŁACZĘ , GDY GINIESZ ,

BO COFAJĄC CZAS SPRAWIAM , ŻE TY ZNOWU ŻYJESZ

I TRWA EGZYSTENCJA NA ZIEMI .

COFAJĄC CZAS KRADNĘ TWĄ DUSZĘ Z NIEBA ;

ŚWIADOMIE OSZUKUJĄC BOGA , KTÓRY NIE WIE , ŻE COŚ SIĘ W NIEBIE ZMIENIA . ŻEBY ZBUDOWAĆ WEHIKUŁ CZASU POTRZEBNA MI BYŁA WIEDZA , A W ŻYCIU JEJ NIE MIAŁEM ,

WIĘC Z DIABŁEM ZAWARŁEM PAKT O SWOJĄ DUSZĘ .

ZOBACZYĆ CIEBIE ZNOWU CHCIAŁEM

I WIEM , ŻE WSKRZESZAJĄC TWE SERCE KIEDYŚ DO PIEKŁA PÓJŚĆ MUSZĘ .

“LUDZKIE ŻYCIE UCIEKA ... - BIAŁY WIERSZ''

LUDZKIE ŻYCIE UCIEKA NICZYM PIASEK W KLEPSY-

DRZE , CZY DYM Z PAPIEROSA , SPADAJĄCY LIŚĆ KLONU Z DRZEWA WCZESNĄ JESIENIĄ . ONO JEST GŁĘBOKIE JAK OCEAN , DŁUGIE JAK NIL CZY AMAZONKA ,

SZEROKIE JAK DOLINA , MIŁE JAK BAWEŁNA CZY JEDWAB OTULAJĄCY TWARZ NIEMOWLĘCIA .

ŻYCIE JEST PEŁNE MIŁOŚCI I ZDRADY , DOBRA I ZŁA , PRAWDY I KŁAMSTWA , POCIESZENIA I SMUTKU , WOLNOŚCI I ZNIEWOLENIA . ZNIEWOLENIA , KTÓRE NAS

PĘTA , WOLNOŚCI CO OTWIERA GRANICE NIEPODLEGŁOŚCI I ISTNIENIA . SMUTKU CO SPRAWIA , ŻE ŁZA LECI Z OKA . POCIESZENIA NICZYM MATKA , KTÓRA

SKŁADA KAWAŁKI ZŁAMANEGO SERCA DZIECKA .

KŁAMSTWA CO PRAWDĘ NISZCZY I MIECZEM ZABIJA UCZCIWOŚĆ . PRAWDY , KTÓRA MÓWI , ŻE KTOŚ JEST SZCZERY .

ZŁA , KTÓRE DAŁ NAM ADAM I EWA OD PODSTĘPNEGO WĘŻA . DOBRA , ZA KTÓRE JEZUS SKONAŁ ZA NASZE GRZECHY .

ZDRADY NICZYM RZEKA DAJE

MIŁOŚCI CIERPIENIA SWYM POTOKIEM . MIŁOŚCI , KTÓRA SWĄ MOCĄ WIĄŻE LUDZKIE SERCA . ŻYCIE JEST ZAPISANE JAK “TABULA RASA'' A JEGO PIÓREM JEST CZŁOWIEK , KTÓRY RODZI SIĘ I UMIERA.

SWOJE ŻYCIE ZACZYNA ALFA A KOŃCZY ŻYWOT OMEGA .

“SZEPTY ZDRADY”

KIEDY CIEBIE ZDRADZAM ME SERCE NIE KRZYCZY DO CIEBIE Z MIŁOŚCI .

NIE CZUJĘ BÓLU I NIE PŁACZĘ Z BRAKU MIŁOŚCI DO CIEBIE Z LAT MEJ MŁODOŚCI , ŻE CIEBIE STRACIŁO .

TAK JUŻ W NASZYM ŻYCIU SIĘ ZŁOŻYŁO ,

ŻE TWĄ MIŁOŚĆ ZDRADZIŁO

I UCZUCIA ZABIŁO.

MIŁOSNE CHWILE W SMUTEK OBRÓCIŁO .

ALE NIE BĘDZIESZ DŁUGO ODCZUWAĆ ŻALU ,

CIAŁO MOJE I KOCHANKI SPLOTŁY SIĘ JAK PONĘTNE TANGO NA WIELKIM BALU . ZDRADY TAJEMNICE ZAMKNĘ JAK DRZWI NA KLUCZ ZŁOTY ;

NIE KOCHAM CIEBIE , TO BYŁA SZCZENIACKA MIŁOŚĆ , BO BYŁEM MŁODY .

DO KOCHANIA CIEBIE NIEDOJRZAŁY .

MOJE UCZUCIA ZASNĘŁY I DO KOCHANIA CIEBIE ZASPAŁY .

NIE OBUDZIŁ ICH ZEGAR POŻĄDANIA ;

DĄŻĘ DO NASZEGO ZERWANIA ,

BO W KOŃCU POZNASZ MEJ ZDRADY PRAWDĘ BOLESNĄ .

ALE NIE TAK SZYBKO , CHOĆ DOMYŚLASZ SIĘ , ŻE NASZE UCZUCIA POWOLI BLEDNĄ.

NIE USŁYSZYSZ TAK SZYBKO O MOJEJ ZDRADZIE .

ONA SZEPCE DO CIEBIE : ''ŻEGNAJ . JUŻ CIEBIE NIE KOCHAM . NA RAZIE” .

NIE BĘDĘ MIAŁ WYRZUTÓW SUMIENIA , BO ME SERCE MIEĆ ICH W SOBIE

NIE ROZKAŻE.

“OPIEKA Z MIŁOŚCI”

KOCHASZ MNIE I WSPIERASZ , GDY JESTEM SMUTNY W OPIECE I POTRZEBIE. ŁAGODZISZ ME LĘKI MÓWIĄC DO MNIE DELIKATNIE , SPOKOJNIE I NIGDY GŁOŚNO I W GNIEWIE .

ZBUDOWAŁAŚ Z MIŁOŚCI DO MNIE MUR Z CEGŁY WYSOKI

CHRONIĄCY MNIE PRZED ZŁEM , KTÓRE ROZRYWA ME SERCE NA BOKI . JAK KOCHAJĄCA MATKA SWE DZIECIĘ POGŁASKAŁAŚ DŁONIĄ MNIE PO GŁOWIE.

Z NIEJ ZŁO I CIERPIENIE ZNIKNĄ I NIKT SIĘ O NICH NIE DOWIE .

Z MIŁOŚCI OPIEKUJESZ SIĘ MYM CIAŁEM ,

TAK DELIKATNIE , ŻE GDY PRZESTAJESZ JESTEM NIESPEŁNIONY .

TWE RĘCE ŁAPIĄCE ME SERCE CZUJĘ MOCNO I ŻEGNAM Z ŻALEM ,

BO TWYCH PALCÓW JESTEM SPRAGNIONY .

GŁASZCZESZ MNIE PO TWARZY PEŁNA DLA MNIE MIŁOŚCI .

ONA WTEDY RUMIENI SIĘ I OCZY BŁYSZCZĄ Z RADOŚCI .

OPIEKUJESZ SIĘ MĄ DUSZĄ I CIAŁEM .

WIELE W ŻYCIU CIERPIAŁEM ,

ALE TO SIĘ SKOŃCZYŁO , GDY CIEBIE W ŻYCIU SPOTKAŁEM . MÓWIĄC

W KOŚCIELE ''TAK'' ZE SZCZĘŚCIA SIĘ POPŁAKAŁEM .

ZAOPIEKUJESZ SIĘ DO KOŃCA MEGO ŻYCIA MNĄ AŻ DO MEJ ŚMIERCI ZE STA-

ROŚCI ,

ALE PRZED NIĄ UWOLNISZ MNIE Z KLATKI CIERPIENIA DO SZCZĘŚCIA WOLNOŚCI .

“KU CHWALE POLSKI”

JESTEM DUMNY Z TEGO, ŻE JESTEM POLAKIEM

.POLKA JEST MOJĄ SIOSTRĄ , A POLAK MOIM BRATEM .

MOIM GODŁEM JEST ORZEŁ BIAŁY NA TLE CZERWONYM ,

KTÓRY LATA WYSOKO NAD WISŁĄ BĘDĄC NIEZWYCIĘŻONYM .

STOLICĄ POLSKI JEST WARSZAWA ,

ONA JEST DOMEM POLKI I POLAKA – ONA JEST NASZA .

KU CHWALE POLSKI JESTEM JEJ PATRIOTĄ ,

ŻYJĄCYM W POLSCE JEJ OBYWATELEM – POLSKĄ ISTOTĄ .

NASZA OJCZYZNA BĘDZIE NIEPODLEGŁA ,

ONA PRZEZ MARATON WOLNOŚCI PIERWSZA NA METĘ BĘDZIE BIEGŁA .

JESTEM POLAKIEM – W MYM SERCU DAJE TO MI DUŻO RADOŚCI .

DĄŻĘ DO POLSKI WIELKIEJ I BĘDĘ JEJ BRONIĆ WALCZĄC Z WROGIEM O ŁYK WOLNOŚCI .

ON ZASPOKAJA MEJ DUSZY ODROBINĘ SZCZĘŚLIWOŚCI .

BĘDĘ WALCZYĆ O KRAJ PEŁEN DOBRA, SZACUNKU DLA POLAKÓW I ICH NIEPODLEGŁOŚCI .

MÓWIĘ I PISZE PO POLSKU – NIE WSTYDZĘ SIĘ MOJEJ POLSKOŚCI .

KOCHAM POLSKĘ I NIE OGARNIAM MEJ MIŁOŚCI . JESTEM MŁODYM POLAKIEM I ZOSTANĘ NIM JAK BĘDĘ JUŻ STARY PAMIĘTAJĄC LATA MŁODOŚCI .

KOCHAM POLSKĘ JAK UKOCHANĄ – PEŁNĄ DOBRA , KTÓRE SPRAWIA , ŻE INNI CIERPIĄ Z ZAZDROŚCI .

“CUD ISTNIENIA”

ŻYCIE JEST JAK DROGA PEŁNA CIENIA LUB PROMIENIA BLASKÓW .

PĘDZI DROGĄ JAK OSTRZE TNĄCE LÓD.

MIJA ŻYCIA KOLEJNY DZIEŃ I PO RANKU NASTAJE ŻYCIA CUD .

CUD ISTNIENIA PEŁEN ŻYCIA CO MA OWACJE OKLASKÓW

JEST W NASZYCH SERCACH. WSZYSTKO TO JEST POUKŁADANE JAK PUZZLE , KAŻDY ELEMENT MA SWOJE MIEJSCE W UKŁADANCE ISTNIENIA .

CUD ISTNIENIA NIE GAŚNIE A DAJE WODĘ, KTÓRĄ DO ŻYCIA OTRZYMUJEMY DO ZASPOKOJENIA PRAGNIENIA.

ONO DOCIERA DO DZIECKA ŻYJĄCEGO W BRZUCHU MAMY PRZEZ PĘPOWINĘ . MAŁE DZIECKO KRZYCZEĆ CHCE : “JA ŻYJĘ I NIE ZGINĘ”.

CUD ISTNIENIA TO ŻYCIE NA ZIEMI BEZ ŚMIERCI .

ŻYCIE JEST JAK KWIAT RÓŻY , KTÓRA JEST PIĘKNA , ALE NIEBEZPIECZNA .

W ŻYCIU PIERWSI BĘDĄ OSTATNIMI ; A OSTATNI BĘDĄ PIERWSZYMI TZW. “ŚWIĘTEJ PAMIĘCI”.

CZŁOWIEK ŻYJE NA ZIEMI , KIEDY UMIERA TO JEST TO SPRAWA OSTATECZNA . MIMO ZŁA , WOJNY I CHOROBY

CZŁOWIEK Z MŁODOŚCI STAJE PRZED DRZWIAMI CO OTWORZYĆ CHCE KLUCZEM ŻYCIA , BO ŻYĆ W STAROŚCI JEST GOTOWY .

CZŁOWIEK UMIERA ZE STAROŚCI . POZOSTAJE PO NIM PROCH I KOŚCI .

“ŁZY ANIOŁÓW”

KIEDY Z NIEBA PADA DESZCZ , TO ZE SMUTKU ANIOŁY PŁACZĄ ,

BO LUDZIE GRZESZĄC ZABIJAJĄ MIŁOŚĆ Z ICH SERC .

ONE KRWAWIĄ NICZYM MIECZ WBITY W LEWĄ PIERŚ .

EMANUJĄ ZŁEM , CIERPIENIEM I ROZPACZĄ .

W NOCY Z NIEBA LECĄ GWIAZDY – TO SĄ BOSKIE ŁZY . ONE ZAMIENIAJĄ ŚWIĘTĄ WODĘ W RZEKI KRWI .

KIEDY MAŁY JEZUS OTWORZYŁ PO RAZ PIERWSZY SWOJE OCZY

SPOJRZAŁ NA GWIAZDĘ BETLEJEMSKĄ , KTÓRA OŚWIETLAŁA MROKI NOCY .

DAŁA ONA ZNAK TRZEM KRÓLOM DROGĘ DO BOSKIEGO ZBAWCY ,

KTÓRY POKONA ZŁO PŁYNĄCE ZE ZŁEGO SMOKA PASZCZY .

JEZUS CHRYSTUS NA KRZYŻU ZA NASZE GRZECHY SKONAŁ

I PODSTĘPNEGO WĘŻA POKONAŁ .

ALE PIERWSI LUDZIE CZYLI ADAM I EWA

ZARAZILI SERCE CZŁOWIEKA GRZECHEM .

ANIOŁY PŁACZĄ , GDY GORĄCA KREW Z BÓLU SERCE PODGRZEWA

OKREŚLAJĄC GRANICĘ MIĘDZY GRZE SZNIKOM W PIEKLE A ZBAWIONYMI

W NIEBIE .

“NIE ZATRZYMUJ MNIE”

NIE MÓW DO MNIE “STOP” BO JA NIE ZATRZYMAM SIĘ .

NIE ZATRZYMUJ MNIE W MIŁOŚCI DO CIEBIE - TO MOJE ŻYCIE WIE

I PULSUJĄC DAJE ZNAK MIŁOŚCI DO CIEBIE

LATAJ UNIESIONE W MIŁOŚCI JAK DWIE JASKÓŁKI NA NIEBIE .

NIE PLANUJĘ W UCZUCIU ROBIĆ ŻADNYCH PRZYSTANKÓW .

SERCE W PIERSI BIJE I CZUJĘ , ŻE KOCHAJĄC MAM GŁOWĘ NA KARKU .

“MARSZ NA WOJNĘ”

MASZERUJĄ ŻOŁNIERZE NA WOJNĘ . POŻEGNALI SWOJE DZIECI , ŻONY , OJCÓW

I MATKI . ŻOŁNIERZE MAJĄ SERCA PEŁNE ODWAGI I NADZIEI , ŻE NIE ZGINĄ

W OKOPACH PODCZAS WALKI .

ICH MĘSTWO JEST JAK PUENTA WIERSZA UKRYTA W JEGO SŁOWACH .

ICH UMYSŁY WĄTPIĄ W SENS WOJNY ,

BO Z JAKIEGO POWODU CZŁOWIEK ZABIJA DRUGIEGO CZŁOWIEKA .

CZY DLA ZŁA OD PODSTĘPNEGO WĘŻA ?

MASZERUJĄ OBROŃCY NA WOJNĘ , BY BRONIĆ SWOJĄ OJCZYZNĘ .

ZAPŁACIMY ZA TO DUŻO , BO OPUSZCZAJĄC SWE RODZINY MOŻEMY JUŻ ICH NIE

ZOBACZYĆ .

MÓWI SIĘ W MEDIACH I PRZEPOWIEDNIACH O KOŃCU ŚWIATA.

NIE DLA WSZYSTKICH RAZEM , TYLKO TYCH LUDZI CO NIE DOŻYJĄ KOLEJNEGO DNIA .

WOJNA JEST ZŁEM PRZESIĄKNIĘTA . ONA NISZCZY NARODY SZERZĄC NIENAWIŚĆ

W NASZYCH SERCACH . ZABIJAJĄC WROGA ZABIJAMY DRUGIEGO CZŁOWIEKA .

TAK , BO BRONIMY KRAJU I RODZINY ORAZ BLISKICH .

“SMAK CIERPIENIA”

W NASZYM ŻYCIU MIŁOŚĆ NAM NA SŁODKO ,

ZEMSTA ZAWSZE NA ZIMNO , A BÓL I CIERPIENIE NA GORZKO .

GDY CIERPIMY TO NASZE SERCE Z ŻALU NAM PŁACZĘ .

SYMPATIA NAGLE ZNIKNĘŁA Z NASZEGO ŻYCIA I JUŻ JEJ NIE ZOBACZĘ .

ZAZDROŚĆ NISZCZY UCZUCIA I TNIE NA SERCACH BLIZNY .

Z NICH LEJE SIĘ KREW , KTÓRA NAS TOPI I FALAMI NISZCZY .

PAMIĘTAM TEN DZIEŃ , W KTÓRYM POWIEDZIAŁAŚ “JUŻ PRZESTAŃ”

ZDRADZIŁEM CIEBIE – WIESZ O TYM – W MYM SERCU JUŻ NIE MIESZKAJ .

CZASAMI BIEG ŻYCIA CIEBIE ZABOLI ,

POZNASZ SMAK CIERPIENIA , KTÓRE SPRAWIA , ŻE COŚ W ŚRODKU BOLI.

MIĘDZY NAMI UCZUCIE JUŻ ZGASŁO I JEST MĘCZARNIĄ .

JUŻ NIE JESTEŚ MI POMOCNA JAK PODCZAS SZTORMU DLA STATKÓW LATARNIĄ.

CZASAMI ŚMIERĆ PRZEKREŚLA NASZE ŻYCIE I SIĘ ROZSTAJEMY ,

CHOĆ PRZYRZEKAŁAŚ , ŻE “PÓKI ŚMIERĆ NAS NIE ROZŁĄCZY “ , GDY PRZED OŁTARZEM STAŁAŚ W BIELI .

BIEG JAKIM JEST ŻYCIE KOŃCZY SIĘ ŚMIERCI METĄ .

BYŁEM TWOIM MĘŻCZYZNOM A TY MOJĄ KOBIETĄ .

ALE WSZYSTKO CO DOBRE SIĘ JUŻ SKOŃCZYŁO ;

LATA LECĄ A TY SIĘ STARZEJESZ , ALE NIE JESTEŚ DOBRA JAK STARE WINO.

JESTEŚ DLA MNIE RATUNKIEM JAK DLA TOPIELCA NA MORZU ŁÓDKA ,

KTÓRA STERUJE SIĘ SAMA , BO CIEBIE W NIEJ NIE MA – MIŁOŚĆ BYŁA ZA KRÓTKA.

KIEDY PRZESTAJE CIEBIE KOCHAĆ TO NIE CHCĘ POMOCNEJ ŁÓDKI – WOLĘ SIĘ UTOPIĆ .

ŚMIERĆ JEST DLA MNIE PRZEZNACZONA – MUSZĘ TO ZAKOŃCZYĆ I JESZCZE TO ZROBIĆ.

“POKONAĆ DOBREM ZŁO”

KIEDY W ŻYCIU JEST NAM ŹLE

TO DO BOGA O POMOC MODLIMY SIĘ.

BÓG JEST SYMBOLEM DOBRA.

KIEDY JEST SUSZA TO ON SPRAWIA , ŻE ZIEMIA OD DESZCZU BĘDZIE MOKRA.

ON SWOJĄ MOCĄ SPRAWI , ŻE JUŻ Z NASZEGO OKA NIE SPŁYNIE KOLEJNA ŁZA.

ON SPRAWI , ŻE GDY ZNAJDZIESZ SIĘ NA LODZIE TO NIE PĘKNIE POD TOBĄ KRA.

ON JEST DOBRY JAK MATKA , KTÓRA DO SERCA DZIECKO PRZYTULA.

ANIOŁOWIE ZAPALĄ SŁOŃCE I ZNIKNIE DESZCZ , MGŁA , ŚNIEG I WICHURA.

KIEDY DRUGA POŁÓWKA ZRANI CIEBIE POD WPŁYWEM GRZECHU WĘŻA ,

TO BOSKĄ MOCĄ JUŻ WIĘCEJ MĄŻ NIE ZRANI ŻONY , A ŻONA MĘŻA.

CHŁOPAK NIE ZERWIE Z DZIEWCZYNĄ , A ONA Z CHŁOPAKIEM .

DOBRO POKONA WOJNĘ I WRÓG BĘDZIE MOIM BRATEM .

GDY ZŁO CHCE ZATRUĆ NASZE SERCA

TO ANIOŁ STRÓŻ TO CO ZŁE PRZEPĘDZA.

GDY MATKA RODZI DZIECKO

TO BÓG MIŁOŚCIĄ JE OTACZA OTWIERAJĄC NIEBO A ZAMYKAJĄC PIEKŁO

POKONAĆ DOBREM ZŁO TO DLA LUDZI TRUDNA SZTUKA.

MODLIMY SIĘ TO BOGA , BO ON NAS WYSŁUCHA.

MIEJMY DLA LUDZI MIŁOŚĆ , PRZYJAŹŃ I DOBRE SERCE.

NIE ZACISKAJMY DŁONI W PIĘŚĆ , TYLKO PODAJMY NA ZGODĘ RĘCE .

“SADY MALOWANE SNAMI”

GDY ZAMYKAMY W NOCY OCZY TO NA KARTCE NAMALUJEMY DRZEWA , A NA NICH

KOLOROWE LIŚCIE .

NA GAŁĘZIACH DOMALUJMY OWOCE – JABŁKA I WIŚNIE .

NA WIETRZE DRZEWA BĘDĄ SIĘ PORUSZAĆ I DRAPAĆ NIEBO KONARAMI ,

AŻ Z NIEBA NICZYM ŁZY ANIOŁÓW SPADNIE DESZCZ A JEGO KROPLE ZOSTANĄ ZŁAPANE SPRAGNIONYMI DRZEWA RAMIONAMI .

LIŚCIE W MOIM ŚNIE BĘDĄ PRZE ŚWITAĆ PRZEZ SŁOŃCE,

KTÓRE BLASKIEM ODŻYWI PŁATEK RÓŻY I JEJ OSTRE KOLCE.

W SZEREGU STOJĄ JAK LATARNIE CIEMNĄ NOCĄ KRZEWY .

NAMALUJE JE NA ZIELONO NICZYM JABŁKA I BIAŁO JAK LATAJĄCE MEWY.

LIŚCIE NA DRZEWACH SĄ KOLOROWE NICZYM BRĄZ JAK RUM I CZERWIEŃ JAK KREW .

GDY GAŚNIE NAD NAMI SŁOŃCE TO SADY MALUJĘ SNAMI AŻ SKOŃCZY SIĘ ZMIERZCH.

WTEDY OBUDZĘ SIĘ PO NOCY I SPOJRZĘ NA ŚWIAT PRZEZ OKNO .

ZOBACZĘ NA ULICY CO WYŚNIŁEM A TO NIE BYŁ KOSZMAR – WIĘC STWORZYŁEM DOBRO .

LUDZIE WYCHODZĄ NA PORANNE SPACERY

I PODZIWIAJĄ ZIELEŃ WIOSNY , ZŁOTO LATA , CZERWIEŃ JESIENI I SAD PRZYKRYTY ŚNIEGIEM W ZIMY BIELI .