Uwaga, utwór może zawierać treści przeznaczone tylko dla osób pełnoletnich!
Myśli kosmate
Myślę o Twoim nagim ciele spoczywającym tuż obok mnie...
O Tych jeszcze bladych intymnych miejscach...
Pagórkach Twego ciała przyozdobionych różowymi pąkami...
Które stają się twarde, gdy Cię dotykam...
Myślę o Twych piersiach miękko wtulonych w mój tors...
Ramieniem przypieram Cię do siebie mocniej.
Myślę o udach rozchylających się dla ust wędrówki.
Wysoko między nimi Twojej kobiecości kwiat...
Gdy jestem blisko zamienia się w pulsujące źródło..
Źródło miłości i rozkoszy..
Tylko ja mogę z niego czerpać..
Nikt inny nie kosztował z niego..
Myślę o naszych ustach scalonych w jedno
Jesteś moją małą blondyneczką...
Tak czystą i niewinną niczym dziecka sen...
Odwiecznym ukrytym pragnieniem...
Marzeniem każdej nocy bezsennej...
Nie może być jednak ze mną..
Zły los rzucił nas tak, a nie inaczej..
Wierzę gorąco jednak w cud..
Kiedyś będziesz przy mnie...
Kiedyś poznam smak Twej skóry..
Rozkoszy jakiej kiedyś możesz dać..
W to nigdy nie przestałem wierzyć..
Pomóż mi marzyć..
Rób to razem ze mną..
Wtedy spełni się nasz wspólny sen
Sen o miłości i rozkoszy
Komentarze (13)
W żadnym miejscu nie jest wulgarnie, zsrr lubi zamieszczać komentarze od czapy, poprzedniczka też, bo Tetmajer też napisał wiersz erotyczny bardzo dosłownie, ale Ty tak nie pisz, dziś trzeba zaskakiwać czymś nowym ?
Lubię, kiedy kobieta…
Lubię, kiedy kobieta omdlewa w objęciu,
Kiedy w lubieżnym zwisa przez ramię przegięciu,
Gdy jej oczy zachodzą mgłą, twarz cała blednie,
I wargi się wilgotne rozchylą bezwiednie.
Lubię, kiedy ją rozkosz i żądza oniemi,
Gdy wpija się w ramiona palcami drżącemi,
Gdy krótkim, urywanym oddycha oddechem,
I oddaje się cała z mdlejącym uśmiechem.
I lubię ten wstyd, co się kobiecie zabrania
Przyznać, że czuje rozkosz, że moc pożądania
Zwalcza ją, a sycenie żądzy oszalenia
,
Gdy szuka ust, a lęka się słów i spojrzenia.
Lubię to — i tę chwilę lubię, gdy koło mnie
Wyczerpana, zmęczona leży nieprzytomnie,
A myśl moja już od niej wybiega skrzydlata
W nieskończone przestrzenie nieziemskiego świata.
Tetmajer
https://www.youtube.com/watch?v=f-DV6ur7Yls
Podoba mi się "Upojenie" Grochowiaka, zobacz, z jaką wyobraźnią poeta przedstawia ekspansywność płciową, jak hiperbolizuje obraz miłosnego uniesienia - "zamarmurzenie", "spopielenie" zupełnie bez nadmiernych egzemplifikacji, za to z ekstatyczną formułą ?
Upojenie
Jest wiatr, co nozdrza mężczyzny rozchyla;
Jest taki wiatr.
Jest mróz, co szczęki mężczyzny zmarmurza;
Jest taki mróz.
Nie jesteś dla mnie tymianek ni róża,
Ani też "czuła pod miesiącem chwila" -
Lecz ciemny wiatr,
Lecz biały mróz.
Jest deszcz, co wargi kobiety odmienia;
Jest taki deszcz.
Jest blask, co uda kobiety odsłania;
Jest taki blask.
Nie szukasz we mnie silnego ramienia,
Ani ci w myśli "klejnot zaufania",
Lecz słony deszcz,
Lecz złoty blask.
Jest skwar, co ciała kochanków spopiela;
Jest taki skwar.
Jest śmierć, co oczy kochanków rozszerza;
Jest taka śmierć.
Oto na rośnych polanach Wesela
Z kości słoniowej unosi się wieża
Czysta jak skwar,
Gładka jak śmierć.
Grochowiak
Dlaczemu? Zapodałam Ci przykłady z krótką analizą, żeby Ci skrzydeł dodać, zatem do dzieła ?
?
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania