na torach umiera samotność

wyobraziłem sobie wielkie nieszczęście

leżę na torach i krwawię

podzielone ciało

czuję smak krwi

zapach tkanek

przypomniałem sobie że

nie wyłączyłem żelazka

podnoszę komórkę

dzwonię do mamy

pyta czy

wszystko w porządku

mówię wszystko gra

tylko nóg nie widzę

powiedziała że przez to że ciemno

mówię że tak że ma rację

umieram sam

z głosem matki w telefonie

jeszcze sprawdzam fejsa

będą jutro lajki pod zdjęciem trumny

kwiaty szepty modlitwy

dlaczego szukałem dobra

znalazłem

sposób by umrzeć

jak zwierzę pod kołami lokomotywy

(to dla ciebie Joanno)