na torach umiera samotność

wyobraziłem sobie wielkie nieszczęście

leżę na torach krwawię

podzielone ciało

czuję smak krwi

zapach tkanek

przypomniałem sobie że

nie wyłączyłem żelazka

podnoszę komórkę

dzwonię do mamy

pyta czy wszystko w porządku

mówię wszystko gra

tylko nóg nie widzę

powiedziała że przez to że ciemno

mówię że tak że ma rację

umieram sam

z głosem matki w telefonie

jeszcze sprawdzam fejsa

będą jutro lajki pod zdjęciem trumny

kwiaty szepty modlitwy

dlaczego szukałem dobra

znalazłem

sposób by umrzeć

jak zwierzę pod kołami lokomotywy