Nie tylko obok

ludzkie życie

poniewierane

kolana zdarte do krwi

kikuty domów spoglądają

z rozpaczą na niebo

dzieci niczym cienie

szmacianych lalek

przemykają

jak duchy

w dręczącym śnie

a my

my często nieszczęśliwi

niezadowoleni

z codzienności

uwiera spokój

3.2025 andrew