Niebratnie serce
Serce zmarło, dalej pełne miłości
Puste zostawiłaś, z resztką nadziei
Rozdarte w pół, choć poukładane
Serce zagubione, które szuka całości
Na czyny i chęci za późno
Nadzieję porzucić i patrzeć realnie
Marzenia między marzenia włożyć
Które z planami nie idą w parze
Rozczarowany, Tobą i sobą
Z walki o nas, w walkę o osbno
Z ranka ciepłego, w ranek w tęsknocie
Z wieczora z rozmową, w milczenie nocą
Uczucie, jakby dom mi spłonął
Jakby jedyny most się zerwał
Ten ogień co kiedyś ukajał
Poskromiony deszczem, łez kurtyną
Serce, co widzi złudny ideał
Rozum, który zna karykaturę
Dwa, a winny być zgodne
Każą zapomnieć, uczuciom umrzeć
...
Sercem człowiek nie kocha
Choć miłość w sercu nosi
Sercem człowiek cierpi
I cierpienie widzi w miłości
Komentarze (4)
Oczywiście piątka.
Powodzenia
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania