Niepełnosprawnosć
W codziennym tańcu życia, niepełnosprawni stąpają mocno,
Serce pełne siły, mimo że ciało czasem wciąż szlocha.
Ich dźwięk to pieśń wytrwałości, ich gest to siła woli,
Wspólna jest nasza podróż, mimo różnych dróg i ścieżki.
Niepełnosprawni, lecz pełni marzeń i pasji,
Rozświetlają świat swoim uśmiechem, nie znając granic.
Barwy ich serc jaśnieją, jak gwiazdy na niebie,
Pokazując nam, że siła tkwi w każdym człowieku, w każdej chwili.
Niechaj los nie określa granic, ani nie zamyka drzwi,
Bo każdy człowiek ma swój dar, by być szczęśliwym tu i teraz,
Niepełnosprawność nie jest znakiem słabości, lecz siły,
Bo w sercu każdego z nas tkwi niezwykła moc, która niech się wyzwoli.
Komentarze (7)
Dziękuję za poruszenie istotnego tematu.👏
to jest moje nowe, poetyckie credo, przyokiennego szybowca
Deptak Bohaterów Getta
Wychodziłem z zaciągniętej podcieniem bramy w nieodbite światło,
z kulami trzymającymi parabolę wstrzelanego uśmiechu.
Pośród ulicznej symultany z roszadami ptaków i nierównym tykaniem
obcasów, bujałem się do ścinki lotnej frazy. Jeszcze mogę nadrobić skrzypień
podłodze, patrzeć jak deszcz podnosi gołębie, rozpuszcza na domowe leża zmyty
gwar. Nachyleniem ulicy spływa kurz i śmieci, odpowiedź ściany płaczu.
A jestem suchy, trzeźwy, zaszyty pod powiekami.
pozdrawiam
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania