Niewymawianka

witając żegnaj - usłyszał świat. zaniemówił i upadł.

leży teraz w bezruchu, ani go podnieść, ani wgnieść w błoto

i tak bezwładny czeka na dzień i noc, a gwiazdy? są jego całą wiecznością - doznaję olśnienia.

walczę

a ty czytelniku policz lśniące punkty na niebie - są niczym drobinki błotnego piasku

hipotetycznie schowaj je do kieszeni lub sypnij wszechświatowi

w oczy(na szczęście)

bo widzisz; on jest niewidomy, niemy i pokręcony