Poprzednie częściNigdy nie uderzył w twarz

Nigdy niedopasowani

najbardziej bolały powroty

kiedy nie mogłam poskładać ciebie

ze wspomnień

 

puzzle niedopasowane

bo życie pchnęło nas

w różne krajobrazy

jak w starej piosence

 

na krawędzi zostało trochę

miodu na rany i igły

głęboko wbite pod paznokcie

 

a krew ma kolor niezapominajek

kwitnących w miejscu

gdzie obietnice bywają kradzione

Średnia ocena: 4.4  Głosów: 14

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (21)

  • MartynaM dwa lata temu
    Mam wrażenie, że już czytałam ten wiersz, gdzieś brzmi mi w uszach fraza "poskladalam ciebie ze wspomnień".
  • Angela dwa lata temu
    Bo to trochę przetarty zwrot, a wierszyk powstał jakieś trzy godziny temu i tylko dlatego, że
    uwierała mnie ostatnia zwrotka.
  • MartynaM dwa lata temu
    Ostatnia jest świetna, chociaż i przedostatnia też mi się podoba. W sumie te dwie, bardzo dobre mini.
  • Angela dwa lata temu
    Dziękuję
  • MartynaM dwa lata temu
    Angela tak sobie jeszcze myślę o tytule... moze wystarczy "niedopasowani"?
  • Angela dwa lata temu
    MartynaM jak dla mnie tytuł nie ma jakoś specjalnie znaczenia. Może zmienię.
  • Marek Adam Grabowski dwa lata temu
    Dawno niczego nie publikowałaś. " a krew ma kolor niezapominajek". - Świetne! Pozdrawiam 5
  • Angela dwa lata temu
    Dziękuję za komentarz, miło mi, Marku.
  • Dekaos Dondi dwa lata temu
    Angelo↔Subtelnie tak. Takie dokładne dopasowanie, to raczej trudne jest. Acz możliwe. Mnie najbardziej trzecia.
    Pozdrawiam:)
  • Angela dwa lata temu
    Dziękuję ślicznie DD :)
    Pozdrawiam
  • błękitnypłomień dwa lata temu
    Ang, nie znam się na wierszach, ale ten ładny. Ale jakbyś mogła o tych niewolnikach, boś mi w połowie czytania upierniczyła, a mnie ciekawi co dalej.
  • Angela dwa lata temu
    Hej, no wiem, ale ciężko mi do nich wrócić. Postaram się, jak na razie wszystko w głowie, do
    trzeciego tomu łącznie : ))) Potrzebuję rozedrgania emocjonalnego, ale może się uda.
  • Pasja dwa lata temu
    Nigdy powroty nie poukładają nas w idealną całość. A każde odejście pozostawia puste miejsce. Ładne niedopowiedzenie w ostatnim wersie.

    Pozdrawiam serdecznie
  • Angela dwa lata temu
    Dziękuję ślicznie i odpozdrawiam : )))
  • rozwiazanie dwa lata temu
    Powroty to miód i igły, trzeba być niezłym akrobatą, żeby przejść taki rollercoaster. Bardzo ładny wiersz. Pozdrawiam.
  • Angela dwa lata temu
    Ale bez rollercostera byłoby strasznie nudno. Musi być trochę dobrze i odrobinę źle, tak dla równowagi.
    Dziękuję i pozdrawiam.
  • Józef Kemilk dwa lata temu
    Podobnie piszesz do Betti. Fajna atmosfera
    Pozdr
    5
  • Angela dwa lata temu
    Nie wiem czy to dobrze, czy źle, ale wolałabym pisać podobnie do samej siebie.
    Za fajną atmosferę dziękuję.
    Pozdrawiam
  • Zapraszam z Autorami tematów do Bitwy na Prozę!
    Obudźcie myśli i napiszcie swoją opowieść o hienach, albo o człowieczych plecionkach.

    Tematy znajdziesz tutaj: https://www.opowi.pl/forum/lbnp51-w1526/

    Liczę na Ciebie!

    Literkowa
  • NataliaO dwa lata temu
    Piękny. Te rany i te niezapominajki mnie porwały :)
  • Angela dwa lata temu
    Dziękuję pięknie, Natalio.
    Pozdrawiam : ))

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania