Odsłonięcie

Odsłonięcie - Świat odsłoni mi siebie

ta chmura jar są mną teraz i we wspomnieniu

bez świata bym się nie poznał nie przebudził

bursztyn,

gałąź w szronie

w słońcu krzyk żurawia

kamień też jest młody i stary

pełen czasu teraźniejszego i przeszłego i przyszłego

duchy kamieni gór kruszeją nie w nicość

w pył, z którym wody i powietrza zrobią coś nowego

Czym w ogóle jestem

Co nowego przynoszę

Wspominam siebie z miejsc i reakcji sprzed lat

pierwsze kąpiele i kłótnie

Sny o kąpielach czekających mnie dopiero

jeszcze coś nieznanego, świetliste łazienki Nerona

całe w mozaikach, które zwiedzam

czekające na mnie baseny milczenia i szemrania wód

łoża wodne

a wiadomo, że najlepsze są wspólne kąpiele

ale te łazienki ze snu były puste

Co tam było jest mieniło się na tych mozaikach?

A jak sny to już wnętrza świat trochę

przebudzone łąki i doliny i ich ze mną rozmowa

muchy na firankach, senne muchy

przejście w duszy do gniazd gwiazd

do jaskiń Ziemi nigdy nie widzianych

ale przeczuwanych

mignień początku środka i końca

jaja zarodka larwy truchła i owada

Bez tego źródła w duszy pogrążonego w mroku

ten świat nie mógłby się mnie odsłaniać

Tam Raje są pewnie i piekła i królestwa Boże

komórki myśli, lustra, które odsłania coś i zataja

Potencje Moce Pierwociny obrazów

wzdychania jęki lęki rozkosze

odczucia zanim

osoba i świat, lustra i świat

nas nazwią

Coś jest w tej ciemni fotograficznej

Czeka

Słodycz przestrzeni tam w głębi

Słodycz przestrzeni, ruch w czasie

Czekają na odsłonięcie

i nie zawsze do końca wiadomo co ci się ukaże

bo wielki wywoływacz świat współpracuje

z tobą a ty z nim i z nią

poprzez uwagę, zdolność zmysłów i wyobraźni

przez to jakie masz sny

o czarnych dziurach czy aniołach

Lęki są przed tym co ma nadejść, co czeka

Co nawet jak nie odsłoni się to jest w tobie

Grzech to nie tylko to co robisz w świetle

ale to, że boisz się wpuścić światło do pokojów dusz

do łazienek do basenów