Opowieści z trzewi - kichnięcie

Wyszumiałe wiechecie kołysały się łagodnie różową rzęsą

w rytm mocarnych tchnień zadysznych. Wilgotnawa ciepłoć

ukoiła nerwne polipy i pokryła lepką rosą śluzu nabłonkowego.

Było spokojno, tylko od czasu do czasu zamrazgolił nienackiem

kończysty dendrol.

...

Wtem nagle iskrą siną przeleciał sygnał z ciał migdałowatych.

Napiętą torsją pobudził polipy uśpione. Zafalowały gwałtownie

produkując śluzy gęste, nieprzebraną falą zalewając zatoki.

Skurcz gwałtowny porwał glutem ciało obce, nieopatrznie

wpadnięte w spokojne, dyszne rewiry i odstrzelił salwą mnogą

a gromką w inne obce przestrzenie.

Jeszcze rozlegały się rytmiczne wystrzały, periodem niespokojnym

ale słabnącym, aż ucichło wszystko ukojone pod spływającymi

z wolna falami śluzu potoczystego...