Otchłań psychiki

Bogów ludy

ci, pozornie bez skazy,

kąpani w świętej wodzie co wieczór.

Z paciorkiem, modlitwą,

różańcem w dłoni.

Swoje błędy i przewinienia

tłumaczą siłą nieczystą

małe nieporozumienie,

bo to człowiek sam w sobie

tę siłę stanowi.

Jeden w kościele.

Drugi w więzieniu.

Trzeci właśnie szykuje się,

by zabić całą swoją rodzinę.

I każdy z nich nosi w sobie szatana.

Skazę grzechu.

Coś mrocznego

wyłaniającego się z otchłani duszy.

Jedni potrafią nad tym zapanować,

zagłuszyć.

Inni — oddają się naturze

pozwalają się zawładnąć,

tłumacząc to potem

opętaniem.