Pierwsza klasa.

Trochę mi to marnie idzie. Komputer jest jeszcze dla mnie wielka zagadka. Może po wielu błędach go ujarzmię. Ale to nie takie proste. Mam już swoje lata, a siły nie te. Ha. Ha. Ha.

Co do pierwszego komentarza. Niech mi pani wierzy. Kobiety nie da się prześwietlić.

Twoje życie. Twoja radość. Twe cierpienie.

Twoje życie. twoja radość. I twój ból.

Takie dzisiaj się wyłania pokolenie.

Szpan. Oklaski przed kamerą. Modny strój.

Jednak ciągle oddalamy się od siebie.

Oddalamy się od siebie bez ustanku.

Gniew. Niepokój. Tylko nam mamona studzi.

Już nie dostrzegamy siebie o poranku.

Wstaniesz rano. Spojrzysz w lustro. Błyszczą oczy.

Miękka szmatka. Cień do rzęs. I sztuczna mina.

I tak dzień w dzień życie się za tobą toczy.

Na okrągło w twoich ustach tkwi cytryna.

Ja już nawet nie potrafię się uśmiechać.

Ja już nawet nie pamiętam miłych słów.

Ty przez życie pierwszą klasą musisz jechać.

Te pochwały są dla ciebie. czapki z głów.