Pigwówka

Na dwóch kwadratach oddycham w takt lameli.

Z wydechu rosną mi litery ,

niedokładne, porowate, jakby chciały wymknąć się znaczeniu.

Pigwówka kapie z myśli na język.

Słowa skręcają się w spirale,

prawie jak spadochrony dla rzeczy,

które nigdy nie nauczyły się spadać.

Patrzę w sufit , tam też są kwadraty.

W tej przestrzeni wszystko ma krawędzie,

tylko powietrze udaje, że nie.

On siedzi obok,

a jego milczenie ma własną grawitację.

W jego oddechu płynie światło,

tak ciche, że można by nim zapisać sen.

Czasem nasze powietrza splatają się na sekundę,

jak dwa równania, które na chwilę tracą zgodność -

i w tym błędzie mieszkamy.

Nie wiem, czy on chce otworzyć spadochron.

Może wierzy, że ziemia

to tylko inna forma nieba.

A ja składam się z oddechów,

które wracają do mnie z opóźnieniem,

jak echo w zamkniętym kubiku.

W procentach jesteśmy jednością,

ale nikt nigdy nie policzył,

ile naprawdę wynosi całe sto

Komentarze (3)

Księty wczoraj o 17:17

Bardzo przyjemne, szczególnie dla mojej skłonności do nadinterpretacji:) Jaki mialas zamysl fragmentu z rzeczami nienauczonymi spadania?

Marzena 3 godz. temu

Trochę zagmatwane ale ciekawe z pewnego punktu widzenia :) zastanawiam się czy wiersz może być przyjemny? Uroczy owszem ale przyjemny:)) ciekawy komplement:) może występuje jakaś przyjemność o której nie wiem :))

Oczywiście stale występujące w poezji rekwizyty - światło i to płynące - to już coś nowego 😂i jeszcze dodatkowo ciche:)) ręce mi opadają 🙈🤷- W jego oddechu płynie światło - cóż oddech to kolejny nagminne wykorzystywany rekwizyt w wierszach.
A tak prosiłam i nadal proszę aby światło i oddech pozostały wolne, ale niestety prawie w każdym tekście - światło oddech 🙈 a powietrze udaje że nie ma krawędzi... Z grzeczności nie odniosę się do tej nadinterpretacji.

il cuore godzinę temu

Rozlazło się w zapisie (spacje, przecinki).
Tytuł najlepszy.

Księty wczoraj o 17:17
Bardzo przyjemne, szczególnie dla mojej skłonności do nadinterpretacji:) Jaki mialas zamysl fragmentu z rzeczami nienauczonymi spadania?
Marzena 3 godz. temu
Trochę zagmatwane ale ciekawe z pewnego punktu widzenia :) zastanawiam się czy wiersz może być przyjemny? Uroczy owszem ale przyjemny:)) ciekawy komplement:) może występuje jakaś przyjemność o której nie wiem :))

Oczywiście stale występujące w poezji rekwizyty - światło i to płynące - to już coś nowego 😂i jeszcze dodatkowo ciche:)) ręce mi opadają 🙈🤷- W jego oddechu płynie światło - cóż oddech to kolejny nagminne wykorzystywany rekwizyt w wierszach.
A tak prosiłam i nadal proszę aby światło i oddech pozostały wolne, ale niestety prawie w każdym tekście - światło oddech 🙈 a powietrze udaje że nie ma krawędzi... Z grzeczności nie odniosę się do tej nadinterpretacji.
il cuore godzinę temu
Rozlazło się w zapisie (spacje, przecinki).
Tytuł najlepszy.

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania