Rozdział 1

OSTRZEŻENIE: występują przekleństwa

Rozdział 1

Pov. Ala

Ja. Pier. Do. Le. Gdzie jest wyjście z tych jebanych słoneczników?! Zabiję tego kto wymyślił żebyśmy się bawili w nich w chowanego. Chwila, kto to był? A no tak- moja jakże wspaniała przyjaciółka Iza. Jednak powstrzymam się od zabójstwa- nie miałabym kogo denerwować.

"Dobra Ala, teraz się uspokój i sprawdź na mapach gogle gdzie jest wyjście z tych jebniętych kwiatków" pomyślałam. Jakimś cudem udało mi się złapać zasięg. Do drogi miałam jakieś 60 metrów. Westchnełam i zaczęłam przedzierać się przez łodygi. Nagle ktoś mnie popchnął i usłyszałam wrzask

– BU! ZNALAZŁEM CIE!

– Mirek idioto czy chcesz żebym tu zawału dostała?!

Opieprzyłam go za to co zrobił i uderzyłam w rękę

– No ok sorry nie bij mnie, tylko się już uspokój ok? Widziałaś gdzieś resztę?

– Ok już będę spokojna ale więcej tak nie rób. I nie- nie widziałam tych debili, pewnie też się zgubili tak jak ja wcześniej. - oznajmiłam mu z nutką złości w głosie

– No to może stąd wyjdziemy, może na nas czekają gdzieś na drodze?

Zgodziłam się z nim i po chwili wyszliśmy z tych przeklętych żółtych kwiatków. Te debile stały już na drodze. No co za ludzie. Jak tylko wyszliśmy Iza opierająca się o samochód zaczęła się głupkowato uśmiechać i już wiedziałam o co jej chodzi. Moja psychicznie chora psiapsi shipowała mnie z Mirkiem. No pojebana normalnie. I w tym momencie zdałam sobie sprawę z tego że ona wymyśliła tak idiotyczną zabawę i potem specjalnie zostawiła w tym polu tylko mnie i Mirka. Z jakimi ludźmi ja żyję ale to potem sobie z nią wyjaśnię. Później bez świadków żebym w razie czego mogła ją za to zabić i schować ciało wśród tych słoneczników.

Pov. Iza

Uśmiechnęłam się głupio gdy zobaczyłam jak Ala wychodzi z Mirkiem ze słoneczników. Nasze spojrzenia się spotkały i już wiedziałam że się domyśliła i będę musiała wybrać sposób w jaki chcę umrzeć. Mirek pożegnał się z nami i pojechał ze swoim bratem Grześkiem do domu. Dusząc się ze śmiechu podeszłam do Ali.

– Jak poszła randka?

– Spierdalaj albo cię zabiję. Btw gdzie są te dwa debile?

– Które? spytałam

– Damian i Bobek.

– Bob mi napisał że zabarykadował się u ciebie w domu w łazience przed Pusią, a do Wiewióra nie chciało mi się pisać.

Spojrzała na mnie jak na debila. Serio.

– Iza wiesz że z nimi trzeba uważać. Ostatnio się tak schlali że włamali się komuś do domu przez okno i jeszcze się z nim kłócili że tylko go odwiedzają.

No fakt. Zapomniałam. Wyjęłam telefon i napisałam do Damiana

<Gdzie jesteś?>

<Mie sweim>

Nosz kurwa znowu się nachlał

<W słonecznikach czy gdzieś indziej?>

<Psdzed dowmem>

<Jakim domem?>

<Taski z ansoisem ASLKOHOKE 25H>

<A w jakim mieście?>

<NIew weim>

<Okej pa>

<Oa>

– I co?

– Siedzi ewidentnie pijany przed jakimś sklepem alkoholowym. Gdzieś blisko. Pojadę po niego.

– Nie wiesz gdzie jest....

– Mapy Google?

– A no tak. To ja jadę do mnie, do domu.

– Dobra przyjadę do ciebie z Damianem