Poprzednie części: Rozmowa z lustrem
Rozmowa z lustrem
Ty
co myślisz według instrukcji
Przed dojściem do rozumu
nie zabieraj głosu
Możesz być tylko delatorem wyznań
których brak nie oznacza potrzeby
Ty
co sądzisz że wystarczy wymigać się
z odpowiedzialności
za cokolwiek
żeby być człowiekiem
i dosłużyć się szacunku
popełniasz błąd
Zamknięty na codzienność własnych bełkotów
na wyrzucony klucz od cudzego pożądania
umierasz.
Pozostało ci wzruszenie ramion
przeczucie które mówi ci o tym że znikniesz
w otoczeniu nędznych ochłapów goryczy
bo kto wspomni na twoją nieuchwytność
jeżeli zostaniesz nieuchwytny
kto uczyni z ciebie człowieka
jeżeli nadal pozostaniesz jego obietnicą?
Komentarze (4)
I to jaki wiersz...
https://www.opowi.pl/rozmowa-z-lustrem-a52545/
przeczucie które mówi ci o tym że znikniesz
- też miewam takie przeczucie, ale nigdy stojąc przed lustrem. przed lustrem robię do siebie sympatyczną minę, trochę roztrzepuję włosy i spryskuje je lakierem, żeby ciągle były trochę roztrzepane i żeby wyglądać śmieszniej. O tym, że zniknę, myślę później, gdy wychodzę z domu i patrzę na świat, który mi się podoba. I myślę wtedy, żeby trwał taki, z tym, co mi sie w nim podoba, gdy już zniknę. Niech świat trwa.
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania