Poprzednie części: Samotność czuje
Samotność w rodzinie
Siedzę i słucham przez zamknięte drzwi
Ich rozmowy i śmiechów
I tak smutno zrobiło się mi
Tak dawno nikt do mnie się nie uśmiechnął.
Ja wiem że nigdy nie należałam
do ich wspólnego świata
Tak często z tego powodu płakałam
Odrzucona przez siostrę i brata
Mają swój dorosły świat
Ja nie pasuję do niego
Ich głośnych śmiechów wonny kwiat
Nie dla mnie stworzyło niebo
Teraz nie wiedząc że jestem obok
żarty sobie ze mnie stroją
Wyśmiewają mnie
A kiedy spróbuję do nich dołączyć
powiedzą, że to nie dla dzieci
nie wiedzą że od dawna
Już nie jestem dzieckiem
Komentarze (49)
Przykro mi, wiem jak to jest :(
Ale serio, powinnaś coś z tym zrobić. Tak nie powinno być :(
Głowa do góry, obejrzyj sobie jakąś komedię, niech oni usłyszą Twój śmiech a nie płacz, przymkna wówczas mordy
Jared - a niech cię, muszę postawić ci piwo -.-"
spróbuj powiedzieć im co czujesz w takich chwilach. Kochają Cię, więc powinno
dać im do myślenia. Zostawiam 5 za wierszyk, i powodzenia : )
Wiem ci piszę, w końcu jestem dość wiekowa : )
Jared, kurde, zbyt mądrze dziś gadasz -.-"
Filip - nie przejmuj się, dziadzio XD
Wiersz wzruszający 5, a ty się nie rozklejaj jak mówi Filip, obejrzyj film, zabaw się z nami w drablle i pisz do nas, powodzenia :)
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania