Sen o wojnie

zamykam zmęczone oczy

powieki ciężkie jak głazy

Syzyf mnie zrozumie

łóżko zawołało do snu

poduszka otuliła głowę

Księżyc zanucił kołysankę

przyśniła mi się wojna

mordercy z Rosji zabijali dzieci

podobne do moich lalek

widziałam strzelający czołg

przypominał zabawkę brata

ale Staszek nim nie mordował

nad budynkami latały samoloty

zrzucały bomby jak w filmach

trafione domy upadały jakby z kart

zobaczyłam żołnierzy

nie byli z ołowiu

uśmiercali niewinnych…

przy łóżku stał budzik

zadzwonił niczym wrzask harpii

nagle obudziłam się

ale koszmar na Ukrainie trwał dalej…