Sierpień '44. Oczarowanie

Tak jakoś tu cicho -

- - - - - - - - - - - - - -

w zasięgu spojrzenia

z tęsknotą szypru

i wypełzającą jesienią

z barw nieokreślonych

nie wiedzą nic wiewiórki

o hekatombie Woli

jeszcze imkrowynie ryczą

ani nie gwiżdżąVIS-y

do czasu do momentu

kiedy wśród pelargonii

krzyże podniebnie urosną

niczym na tyczkach fasole

Zielono tu jakoś dziwnie

w ogrodzie zaczarowanym -

właśnie Pan Karol Stromenger

gra u siebie Mozarta

31.07.2020